Klara Ludwika Szczęsna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
RadLes (dyskusja | edycje)
redukcja podwójnego imienia i nazwiska z infoboksów (to niepotrzebne)
TarBot (dyskusja | edycje)
Linia 83:
 
== Biografia ==
Urodziła się w 1863 jako szóste z siedmiorga dzieci rodziców Antoniego i Franciszki z domu Skorupskiej, którzy utrzymywali się z pracy najemnej. 24 lipca tegoż roku została [[Chrzest|ochrzczona]] w pobliskiej [[Parafia św. Andrzeja Apostoła w Lubowidzu|parafii św. Andrzeja Apostoła w Lubowidzu]], a [[Rodzice chrzestni|rodzicami chrzestnymi]] byli Franciszek Szczęsny i Ewa Kowalska{{r|B}}. W dzieciństwie nie uczęszczała do żadnej szkoły, a w domu przyuczyła się do [[Krawiectwo|krawiectwa]], którego nauczyła ją matka z myślą o jej przyszłości. Pomiędzy 1870 a 1873 rodzina Szczęsnych przeprowadziła się na małą kolonię [[Borczyny]], gdzie 25 września 1875 zmarła jej matka. Prawdopodobnie śmierć matki była powodem skierowania się jej w stronę życia duchowego, gdyż właśnie w tym czasie, zaczęła się ona coraz bardziej modlić do [[Maria z Nazaretu|Matki Bożej]]{{r|B}}. W cztery miesiące później, po śmierci żony Franciszki ojciec ponownie się ożenił, z bardzo młodą, osiemnastoletnią Antoniną Więckowską{{r|D}}.
 
Z książeczki meldunkowej, wydanej w 1878 możemy się dowiedzieć, że Ludwika była średniego wzrostu, miała okrągłą twarz, niebieskie oczy oraz jasne włosy{{r|B}}. Nakłaniana przez ojca do zamążpójścia, mając 17 lat około 1880 uciekła z domu do pobliskiej [[Mława|Mławy]], gdzie prawdopodobnie utrzymywała się pracując jako krawcowa. Nieznane są jednak bliżej szczegóły jej życia i pobytu w tym mieście. W sierpniu 1885 uczestniczyła w [[Zakroczym]]iu{{r|C}}, w rekolekcjach prowadzonych dla dziewcząt przez [[Zakon Braci Mniejszych Kapucynów|kapucyna]] o. [[Honorat Koźmiński|Honorata Koźmińskiego]], późniejszego [[Błogosławiony|błogosławionego]], założyciela wielu [[Zgromadzenie zakonne|zgromadzeń zakonnych]]. Spotkanie to miało kluczowe znaczenie w jej decyzji wyboru życia zakonnego, bowiem zachęcona przez niego oświadczyła, że chce poświęcić się [[Bóg Ojciec|Bogu]]. Została skierowana do działającego w ukryciu [[Siostry Sługi Jezusa|Zgromadzenia Sług Jezusa]], którego zadaniem była praca wśród służących. Siostra przełożona [[Eleonora Motylowska]] z tego zgromadzenia{{r|C}} wspominając, dzień w którym ją poznała zanotowała m.in.: {{cytat|''W tym czasie przyjechała na rekolekcje z Mławy biedna panienka, zajmująca się szyciem, Ludwika Szczęsna. Z całą prostotą oświadczyła pragnienie służenia Bogu, wszystkie fraszki światowe służące do próżności spaliła i okazała gotowość pojechania ze mną, nawet nie dopytując, gdzie ją zawiozę. Podobała mi się niezmiernie jej szczerość, męstwo w zerwaniu ze światem i oddanie się Bogu...''{{r|B}}}}
 
8 grudnia 1886 Ludwika rozpoczęła [[nowicjat]] w [[Warszawa|Warszawie]]{{r|B}}. Po roku nowicjatu złożyła obietnicę wierności, a po następnych dwóch latach, 8 grudnia 1889 przyjęła pierwsze [[śluby zakonne]], przyjmując imię zakonne Honorata{{r|B}}. Śluby te miały charakter prywatny, jako że Zgromadzenie Sług Jezusa było wspólnotą [[Tercjarze|tercjarską]], zorganizowaną na sposób życia zakonnego i nie posiadało w tym czasie zatwierdzenia ze strony Kościoła. Od października 1889 przełożeni Sług Jezusa powierzyli Ludwice obowiązki przełożonej w nowo otwartej placówce w [[Lublin]]ie, gdzie prowadzono pracownię krawiecką i zakonspirowane apostolstwo wśród służących{{r|B}}.
 
Gdy w 1893 [[Józef Sebastian Pelczar|ks. Józef Sebastian Pelczar]] poprosił o. Honorata o siostry do prowadzenia przytuliska dla służących w Krakowie przy ul. Mikołajskiej 11{{r|C}}, skierował on tam s. Ludwikę Szczęsną oraz s. Faustynę Rostkowską. Rok później Ludwika z inspiracji ks. Józefa Sebastiana Pelczara za zgodą biskupa [[Albin Dunajewski|Albina Dunajewskiego]]{{r|D}} założyli nową rodzinę zakonną: [[Sercanki|Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego]], co nastąpiło 15 kwietnia 1894, a którego celem było uwielbienie Boga w [[Trójca Święta|Trójcy Świętej Jedynego]] w Tajemnicy [[Serce Jezusa|Najświętszego Serca Jezusowego]] i szerzenie Królestwa Miłości Bożego Serca w życiu codziennym{{r|D}}. Pierwszą przełożoną została siostra Ludwika na okres trzech lat, przybierając imię zakonne Klara. 2 lipca 1895, po odbyciu rocznego nowicjatu, Klara Ludwika Szczęsna złożyła na ręce ks. Pelczara wieczyste śluby zakonne, będąc później pierwszą mistrzynią nowicjuszek{{r|D}}. W dniu jej profesji zakonnej został poświęcony [[kamień węgielny]] pod budowę nowego domu przy ul. Garncarskiej na parceli ofiarowanej Zgromadzeniu przez księżną Wandę Jabłonowską{{r|C}}. Osiem dni później również cztery inne siostry złożyły śluby roczne. 28 grudnia 1907 s. Klarę wybrano jednogłośnie na przełożoną generalną{{r|C}}. 19 marca 1912 nastąpiło ostateczne zatwierdzenie Zgromadzenia przez [[Stolica Apostolska|Stolicę Apostolską]]. Na drugiej kapitule 27 grudnia 1913 wybrano ją ponownie na przełożoną generalną. Zgromadzenie rozwijało się wówczas prężnie i podejmowało coraz to nowe rodzaje prac. Do początkowej opieki nad służącymi, robotnicami i chorymi przebywającymi w domach, doszła praca w szpitalach, prowadzenie ochronek i szkół, kursów kroju i szycia oraz katechizacja w tych wsiach, do których nie mogli dotrzeć kapłani. Przełożoną Zgromadzenia była przez 22 lata. Zmarła 7 lutego 1916 o godz. 12 w wyniku [[Choroba nowotworowa|choroby nowotworowej]] płuc{{r|B}}. Została pochowana początkowo na [[Cmentarz Rakowicki|Cmentarzu Rakowickim]]{{r|C}}.
 
== Beatyfikacja ==
25 marca 1994 kard. [[Franciszek Macharski]] rozpoczął w Krakowie [[Beatyfikacja|proces beatyfikacyjny]] s. Klary{{r|A}}. Jej doczesne szczątki przeniesiono 23 stycznia 1995 z Cmentarza Rakowickiego do [[sarkofag]]u w bocznej kaplicy zakonnego [[kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie (ul. Garncarska)|kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa]] sióstr sercanek w Krakowie{{r|D}}. 15 kwietnia 1996 nastąpiło uroczyste zamknięcie diecezjalnego procesu [[Służebnica Boża|Służebnicy Bożej]] Klary Ludwiki Szczęsnej, po czym akta procesu zostały przesłane do watykańskiej [[Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych|Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych]]{{r|D}}.
 
20 grudnia 2012 [[papież]] [[Benedykt XVI]] podpisał dekret dotyczący heroiczności jej cnót<ref>{{Cytuj stronę | url =http://ekai.pl/wydarzenia/temat_dnia/x61819/dekrety-w-sprawie-nowych-swietych-i-blogoslawionych/ | tytuł = 24 dekrety w sprawie nowych świętych i błogosławionych | nazwisko = | imię = | nazwisko2 = | imię2 = | autor = | data = | praca = | opublikowany =Ekai.pl | strony = | język = | data dostępu =2012-12-21 | archiwum = | zarchiwizowano = }}</ref>. Od tej chwili przysługiwał jej tytuł [[Czcigodny Sługa Boży|Czcigodnej Służebnicy Bożej]]. Następnie 19 maja 2015 Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych uznała cud za przyczyną Czcigodnej Służebnicy Bożej s. Klary Ludwiki Szczęsnej jakim było wybudzenie ze [[Śpiączka|śpiączki]] ciężko rannego w głowę w wypadku samochodowym w 2001 jedenastoletniego Michała{{r|A}}. Papież [[Franciszek (papież)|Franciszek]] 5 czerwca 2015 aprobował decyzję Kongregacji o cudzie za przyczyną s. Klary Ludwiki{{r|D}}.
Linia 98:
Uroczysta [[beatyfikacja]] s. Klary Ludwiki Szczęsnej miała miejsce 27 września 2015 w [[Kościół św. Jana Pawła II w Krakowie|Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie]], a aktu tego w imieniu papieża Franciszka dokonał [[Prefekt (Kościół katolicki)|prefekt]] Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. [[Angelo Amato]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://ekai.pl/wydarzenia/x92648/beatyfikacja-klary-szczesnej/ | tytuł = Beatyfikacja Klary Szczęsnej | opublikowany = Ekai.pl | data dostępu = 2015-09-27}}</ref>. Obraz beatyfikacyjny namalował w 2015 artysta Maciej Sancewicz.
 
Jej [[wspomnienie liturgiczne]] obchodzone jest 7 lutego ([[dies natalis]])<ref>{{Cytuj stronę | url = http://catholicsaints.info/blessed-klara-szczesna/ | tytuł = Blessed Klara Szczesna | opublikowany =Catholicsaints.info | data dostępu = 2015-09-27 | język = en}}</ref>.
 
== Zobacz też ==
{{portal|Święci}}{{portal|Zakony}}{{portal|Katolicyzm}}
 
* [[Święci i błogosławieni Kościoła katolickiego]]