Wersja z 02:21, 27 lut 2016 edytuj 178.235.244.198 (dyskusja) →‎Wypadek: poprawiona koncowka przymiotnika Znacznik: VisualEditor ← poprzednia edycja		Wersja z 13:51, 13 mar 2016 edytuj anuluj edycję PG (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 159 897 edycji drobne redakcyjne następna edycja →
Linia 57: W czasie [[II wojna światowa\|II wojny światowej]] kwintet był w trasie koncertowej po [[Anglia\|Anglii]]. Reinhardt niezwłocznie powrócił do Paryża, natomiast Grappelli na czas wojny pozostał z zespołem w Londynie<ref name="moosicus.com-stephane-grappelli-ensemble">{{Cytuj stronę \| url = http://moosicus.com/stephane-grappelli-ensemble/ \| tytuł = Stéphane Grappelli Ensemble – 17 May 1957, Hamburg, NDR Studio \| opublikowany = moosicus.com \| język = en \| data dostępu = 2015-10-04}}</ref><ref name="fachords.com-father-gipsy-jazz-django-reinhardt">{{Cytuj stronę \| url = http://www.fachords.com/blog2015/father-gipsy-jazz-django-reinhardt/#.VhEldW7Buog \| tytuł = The Father of Gipsy Jazz: Django Reinhardt \| opublikowany = fachords.com \| język = en \| data dostępu = 2015-10-04}}</ref>. Reinhardt odnowił formację z [[Hubert Rostaing\|Hubertem Rostaingiem]] na [[Klarnet\|klarnecie]], który zastąpił Grappelliego na skrzypcach<ref name="Harvey-Soundtracks-of-Woody-Allen-s140">{{Cytuj książkę \| autor = Adam Harvey \| tytuł = The Soundtracks of Woody Allen: A Complete Guide to the Songs and Music in Every Film, 1969–2005 \| wydawca = McFarland \| data = 2007 \| strony = 140 \| isbn = 9780786429684 \| data dostępu = 4 października 2015 \| url = https://books.google.pl/books?id=S5WIT9aA1A8C&pg=PA140#v=onepage&q&f=false}}</ref>. W 1943 roku Reinhardt poślubił Sophię „Naguine” Ziegler w [[Salbris]]<ref name="Balen-Reinhardt-s157">{{Cytuj książkę \| autor = Noël Balen \| tytuł = Django Reinhardt: le génie vagabond \| wydawca = Rocher \| data = 2003 \| strony = 157 \| isbn = 9782268045610 \| data dostępu = 4 października 2015 \| url = https://books.google.pl/books?id=AmMZAQAAIAAJ&q=django+reinhardt+1943+Sophi%C4%99+Naguine+Ziegler+Salbris&dq=django+reinhardt+1943+Sophi%C4%99+Naguine+Ziegler+Salbris&hl=pl&sa=X&ved=0CDsQ6AEwAmoVChMI1KjTyPeoyAIV56pyCh1b1AvO}}</ref>, z którą miał syna [[Babik Reinhardt\|Babika]]<ref name="Williams-Reinhardt-s65">{{Cytuj książkę \| autor = Patrick Williams \| tytuł = Django Reinhardt \| wydawca = Editions Parenthèses \| data = 1998 \| strony = 65 \| isbn = 9782863646120 \| rozdział = La gloire dans la guerre \| data dostępu = 4 października 2015 \| url = https://books.google.pl/books?id=0qkgkaD1T4gC&pg=PA65#v=onepage&q&f=false}}</ref>, który także był gitarzystą<ref name="Kenrick-A-to-Z-s209">{{Cytuj książkę \| autor = Donald Kenrick \| tytuł = The A to Z of the Gypsies (Romanies) \| wydawca = Scarecrow Press \| data = 2010 \| strony = 209 \| isbn = 9781461672272 \| data dostępu = 4 października 2015 \| url = https://books.google.pl/books?id=Yoqi_Q0ch3wC&pg=PA209#v=onepage&q&f=false}}</ref>. Reinhardt przetrwał wojnę bez uszczerbku na zdrowiu<ref name="thesocietypages.org-how-django-reinhardt-survived-world-war-ii">{{Cytuj stronę \| url = http://thesocietypages.org/socimages/2012/03/12/how-django-reinhardt-survived-world-war-ii/ \| tytuł = How Django Reinhardt Survived World War II \| autor = Lisa Wade \| data = 12 marca 2012 \| opublikowany = thesocietypages.org \| język = en \| data dostępu = 2015-10-04}}</ref>, w przeciwieństwie do większości Cyganów, którzy byli internowani i później mordowani w ramach [[Narodowy socjalizm\|nazistowskiego]] planu [[Porajmos\|zagłady ludności romskiej]]<ref group="uwaga">Porajmos (zagłada ludności romskiej) pochłonął od 500 tys. do 2 milionów Romów z terenów całej Europy.</ref><ref name="Dregni-Gypsy-Jazz-s79">{{Cytuj książkę \| autor = Michael Dregni \| tytuł = Gypsy Jazz : In Search of Django Reinhardt and the Soul of Gypsy Swing: In Search of Django Reinhardt and the Soul of Gypsy Swing \| wydawca = Oxford University Press \| data = 2008 \| strony = 79 \| isbn = 9780198042624 \| data dostępu = 4 października 2015 \| url = https://books.google.pl/books?id=smcDVbulh1gC&pg=PA79#v=onepage&q&f=false}}</ref>. Muzyk dwukrotnie próbował uciec z okupowanej Francji, jednak te próby były nieudane<ref name="biography.com-django-reinhardt-9454889">{{Cytuj stronę \| url = http://www.biography.com/people/django-reinhardt-9454889#world-war-ii \| tytuł = Django Reinhardt Biography \| opublikowany = biography.com \| język = en \| data dostępu = 2015-10-04}}</ref>. Reinhardt miał przetrwać dzięki ochronie ze strony – potajemnie<ref group="uwaga">Władze nazistowskie zwalczały muzykę jazzową, będącą wgwedług ich propagandy produktem obcych ras i przejawem degeneracji.</ref> kochających jazz – niemieckich oficerów, takich jak ''[[Porucznik\|Oberleutnant]]'' [[Luftwaffe]] Dietrich Schulz-Köhn<ref name="newrepublic.com-triumph-the-gypsies">{{Cytuj stronę \| url = http://www.newrepublic.com/article/triumph-the-gypsies \| tytuł = Triumph of the Gypsies / The New Republic \| autor = David Hajdu \| opublikowany = newrepublic.com \| język = en \| data dostępu = 2015-10-04}}</ref> (vel „Doktor Jazz”)<ref name="Fine-Care-Enough-s250">{{Cytuj książkę \| autor = Bob Fine \| tytuł = To Care Enough \| wydawca = Lulu.com \| data = 2014 \| strony = 250 \| isbn = 9781304557742 \| data dostępu = 4 października 2015 \| url = https://books.google.pl/books?id=9V2uBgAAQBAJ&pg=PA250#v=onepage&q&f=false}}</ref>. W październiku 1940 roku, podczas pierwszej sesji nagraniowej w czasie niemieckiej okupacji, Reinhardt przy udziale jego zespołu Nouveau Quintette nagrał nową kompozycję „Rythme futur”. Był to futurystyczny utwór, będący awangardową formą jazzu, w przeciwieństwie do wszystkiego co było wcześniej. „Rythme futur” był dziełem obrazującym horror wojny. Autor przełożył terror tamtych czasów na język muzyki – brat, Joseph „Nin-Nin” grał ''la pompe'' niczym toczący się w rytm dźwięków czołg, z kolei linia melodyczna Django była terkotem [[staccato]] [[Karabin maszynowy\|karabinu maszynowego]]<ref name="Dregni-Gypsy-Jazz-s111">{{Cytuj książkę \| autor = Michael Dregni \| tytuł = Gypsy Jazz: In Search of Django Reinhardt and the Soul of Gypsy Swing \| wydawca = Oxford University Press \| data = 2008 \| strony = 111 \| isbn = 9780190295233 \| data dostępu = 4 października 2015 \| url = https://books.google.pl/books?id=jG3nBwAAQBAJ&pg=PT111#v=onepage&q&f=false}}</ref>. Linia 150: Szczególną inspiracją muzyków [[Jerry Garcia\|Jerry'ego Garcii]] (zespół [[Grateful Dead]]) oraz Tony'ego Iommi (zespół Black Sabbath), którzy stracili palce w wypadku, była zdolność Reinhardta do zostania znakomitym gitarzystą/muzykiem pomimo zmniejszonego wykorzystania trwale uszkodzonej reki po wypadku. W czerwcu 1985 roku Jerry Garcia powiedział w wywiadzie dla Frets Magazine: „Jego technika jest wspaniała! Nawet dziś nikt tak naprawdę nie doszedł do stanu, w jakim on grał. Nawet dobrzy muzycy nigdy nie osiągnęli tego, co on osiągnął. Jest wielu muzyków, którzy grają szybko, którzy grają czysto, lecz żaden muzyk nie gra całej pełni ekspresji tak jak Django. Chodzi mi o kombinację nieprawdopodobnej prędkości – cała szybkość, której mógłbyś pragnąć – ale również, każda nuta ma specyficzną osobowość. Nie słyszysz tego, ja również nigdzie tego nie słyszałem poza Django". Piosenki napisane na cześć Reinhardta obejmują ~~„Django,"~~„Django” - instrumentalny utwór gitarowy wykonany przez znanego gitarzystę blues-rockowego Joego Bonamassa. Utwór powstał z wprowadzeniem skrzypcowym z „Vous et Moi" (Blues et Mineur 1942, Bruksela), gdzie Reinhardt zagrał na skrzypcach. „Vous et Moi” ~~(Ty i Ja) stało~~stał się tytułem szóstego albumu Bonamassa, gdzie utwór po raz pierwszy pojawił się w 2006 roku. Nieco później pojawiły się wersje na żywo ~~”From~~„From Nowhere in Particular” (2009) i koncert z 4 maja w [[Royal Albert Hall]] na DVD. ~~„Django~~„Django”," skomponowany przez Johna Lewisa, który stał się standardem jazzowym wykonywanych przez muzyków takich jak [[Miles Davis]]. Modern Jazz Quartet jeden ze swoich albumów nazwał „Django” na jego cześć. Piosenka [[The Allman Brothers Band\|Allman Brothers Band]], ~~„Jessica"~~„Jessica” została napisana przez [[Dickey Bets\|Dickeya Bettsa]] w hołdzie Reinhardtowi – chciał on napisać piosenkę, która mogłaby być zagrana przy użyciu tylko dwóch palców. Kompozytor [[Jon Larsen]] skomponował kilka koncertów inspirowanych muzyką Reinhardta wraz z udogodnieniami symfonicznymi, najbardziej znane to „White Night Stories" (2002) oraz „Vertavo" (1996). W 2005 roku Django Reinhardt zajął 66. miejsce w plebiscycie na Największego Belga (''[[De Grootste Belg]]'') we [[Flandria (region)\|Flandrii]], a także 76. miejsce w wersji [[Region Waloński\|walońskiej]] głosowania – ''[[Les plus grands Belges]]''.

Django Reinhardt: Różnice pomiędzy wersjami