Metoda D’Hondta: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Linki zewnętrzne: uaktualnienie |
aktualizacja stanu prawnego |
||
Linia 71:
W przypadku gdyby kilka komitetów uzyskało takie same ilorazy stosuje się różne metody dodatkowego szeregowania. W Polsce wybrano następujący sposób – jeżeli kilka list uzyskało ilorazy równe ostatniej liczbie z liczb uszeregowanych w podany sposób, a list tych jest więcej niż mandatów do rozdzielenia, pierwszeństwo mają listy w kolejności ogólnej liczby oddanych na nie głosów. Gdyby na dwie lub więcej list oddano równą liczbę głosów, o pierwszeństwie rozstrzyga liczba obwodów głosowania, w których na daną listę oddano większą liczbę głosów.
Metoda D'Hondta faworyzuje duże ugrupowania w większym stopniu niż druga spośród najpopularniejszych metod przeliczania głosów – [[metoda Sainte-Laguë]]. Stosuje się ją przy podziale mandatów w wyborach parlamentarnych m.in. w [[Austria|Austrii]], [[Finlandia|Finlandii]], [[Izrael]]u, [[Holandia|Holandii]] i [[Hiszpania|Hiszpanii]]. W Polsce stosowano ją m.in. w parlamentarnych [[ordynacja wyborcza|ordynacjach wyborczych]] [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] (do 1935 r.), a także w [[III Rzeczpospolita|III Rzeczypospolitej]] (z wyłączeniem [[Wybory parlamentarne w Polsce w 1991 roku|wyborów w 1991 r.]] oraz [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2001 roku|wyborów w 2001 r.]]) przy podziale mandatów do [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejmu]] oraz w wyborach samorządowych (do [[rada gminy|rad
W Izraelu metoda ta jest w użyciu od 1973, przy czym znana jest pod nazwą ''Bader – Ofer method'' od nazwisk parlamentarzystów, którzy zaproponowali jej wprowadzenie ([[Jochanan Bader]] i [[Awraham Ofer]])<ref>[http://www.knesset.gov.il/description/eng/eng_mimshal_beh.htm The Distribution of Seats Among the Lists]</ref>.
| |||