Wyświetlacz ciekłokrystaliczny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 81.161.193.140) i przywrócono wersję 45000892 autorstwa Matandun
Linia 9:
== Historia ==
[[Plik:9-58-LCD-closeup.jpg|thumb|left|Zbliżenie na monochromatyczny wyświetlacz ciekłokrystaliczny zegarka elektronicznego]]
W trakcie badań biologicznych w [[1888]] r. [[Friedrich Reinitzer|Friedrich Reinitz''er'']] ''zupełn''iezupełnie przez przypadek odkrył [[ciekły kryształ]]. Dalsze długoletnie badania własności ciekłych kryształów wykazały możliwość sterowania własnościami optycznymi tej substancji, co umożliwiło skonstruowanie pierwszego wyświetlacza ciekłokrystalicznego w roku 1964 ([[George H. Heilmeier]]) przez firmę RCA.
 
W 1972 roku Westinghouse złożył patent na pierwszy kolorowy ekran LCD wykonany w technologii [[TFT]], natomiast dopiero w 1982 r. powstał pierwszy komercyjny kieszonkowy telewizor zbudowany przez Seiko-Epson, a 4 lata później ta sama firma wprowadziła pierwszy projektor TFT LCD. W roku [[1989]] na wystawie [[Internationale Funkausstellung|Funkausstellung]] w Berlinie firma [[Hitachi (przedsiębiorstwo)|Hitachi]] zademonstrowała prototyp ekranu LCD o przekątnej 10 cali, który był później montowany w laptopach. Produkcja została podjęta w zakładach Mohara w [[Japonia|Japonii]], gdzie od pewnego czasu były wytwarzane w tej samej technice ekrany o przekątnej 5 cali. Cena ekranu 10-calowego miała się kształtować w przedziale 1400–2000 [[Dolar amerykański|dolarów]]<ref>{{cytuj pismo| odpowiedzialność = Jerzy Auerbach | tytuł = W skrócie – Ekrany LCD coraz większe | czasopismo = HiFi Audio Video | url = | wolumin = | wydanie = | miesiąc = kwiecień | rok = 1990 | strony = | doi = | pmid = | język = | issn = 0239-8435 | data dostępu = 4 stycznia 2011}}</ref>. Pierwszy ekran typu IPS pojawił się w 1994 r. za sprawą Hitachi, typu MVA po 2 latach wprowadził Fujitsu, a PVA po kolejnych 2 latach – Samsung<ref name=":0">{{Cytuj stronę|url = http://www.personal.kent.edu/~mgu/LCD/|tytuł = World of Liquid Crystal Displays|autor = Ph. D. Mingxia Gu,|data dostępu = 2015-04-30|opublikowany = |język = en}}</ref>.
Linia 25:
# źródła [[światło|światła]].
 
Zasadę działania wyświetlacza najłatwiej jest prześledzić na przykładzie pasywnego wyświetlacza odbiciowego, ze skręconą [[faza nematyczna|fazą nematyczną]]. W wyświetlaczu tym światło wnikające do niego jest wstępnie polaryzowane pionowo przez filtr polaryzacyjny (''1''), następnie przechodzi przez szklaną elektrodę (''2'') i warstwę ciekłego kryształu (''3''). Specjalne mikrorowki na elektrodach (''2'' i ''4'') wymuszają takie uporządkowanie cząsteczek tworzących warstwę ciekłokrystaliczną, aby przy wyłączonej elektrodzie nastąpiło obrócenie polaryzacji światła o 90°. Dzięki temu światło może przejść przez folię (''5'') pełniącą rolę analizatora światła, która przepuszcza tylko światło spolaryzowane poziomo, odbić się od lustra (''6''), przejść ponownie przez analizator (''5''), ulec ponownej zmianie polaryzacji o 90° na warstwie ciekłego kryształu i ostatecznie opuścić bez przeszkód wyświetlacz, przez górną folię polaryzacyjną. Po przyłożeniu napięcia do elektrod, generowane przez nie pole elektryczne wymusza taką zmianę uporządkowania cząsteczek w warstwie ciekłego kryształu, że nie obraca ona polaryzacji światła. Powoduje to, że światło nie przechodzi przez analizator, co daje efekt czerni.
 
== Rodzaje paneli LCD ==