Nalot dywanowy: Różnice pomiędzy wersjami

Taktykę nalotu dywanowego zapoczątkowała [[Luftwaffe]] w czasie [[Hiszpańska wojna domowa|wojny domowej w Hiszpanii]], później wykorzystała ją w trakcie [[Kampania wrześniowa|ataku na Polskę we wrześniu 1939]] roku ([[Bombardowanie Warszawy (1939)|bombardując 25 września Warszawę]], w niemieckim nalocie na stolicę Polski uczestniczyło wówczas ponad 400 samolotów<ref name="Stalin">{{cytuj stronę | url = http://www.focus.pl/historia/artykuly/zobacz/publikacje/sokoly-stalina-nad-warszawa/| tytuł = Sokoły Stalina nad Warszawą| autor =| opublikowany = Focus.pl, Historia| praca = | data = 22 maja 2011| język = pl | data dostępu = 2011-07-30}}</ref>). Kolejnymi słynnymi nalotami Luftwaffe był atak powietrzny na [[Rotterdam]] (maj 1940) już po kapitulacji armii holenderskiej wobec Niemiec, zmasowane naloty na Londyn ([[Bitwa o Anglię|zapoczątkowane 7 września 1940]]), nalot na [[Coventry]] 14 listopada 1940 i naloty na Belgrad 6 i 7 kwietnia 1941 w czasie [[Kampania bałkańska 1941#Przebieg kampanii|agresji na Bałkany]].

 

 

 

Najsłynniejszy nalot dywanowy w Europie przeprowadziły brytyjskie siły powietrzne, w nocy z 13 na 14 lutego 1945 roku, [[bombardowanie Drezna|bombardując Drezno]]. 770 bombowców [[Avro Lancaster]] i 600 bombowców [[Boeing B-17 Flying Fortress|B-17 Flying Fortress]] doprowadziło do śmierci około 25–30 tysięcy ludzi (mieszkańców i uchodźców). I tu, podobnie jak w Tokio, w czasie nalotu i w burzy ogniowej zniszczona została duża część miasta.