Sztuka i Naród: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Profil pisma: poprawa linków |
→Profil pisma: dr. |
||
Linia 42:
Twórcy należący do kręgu "SiN"-u krytycznie oceniali międzywojnie – nie tylko literaturę, ale atmosferę duchową, intelektualną i polityczną. (A. Trzebiński, ''Polska fantastyczna'', T. Gajcy ''Już nie potrzebujemy'', "SiN" 1943, nr 11-12). Dla młodych wkraczających w dorosłe życie i w literaturę w okresie okupacji – będącej doświadczeniem ekstremalnym, literatura poprzedników była bezpośrednim negatywnym punktem odniesienia. Z największą krytyką spotykała się tradycja i twórczość [[Skamander (grupa literacka)|Skamandrytów]], ale ataki nie omijały także [[awangarda (sztuka)|awangardy]] – ''Już nie potrzebujemy'' – tytuł artykułu Gajcego oddawał najlepiej stosunek młodych do literatury dwudziestolecia, której zarzucano ideową i moralną miałkość, "bebechowatość", kult subiektywnego i osobistego widzenia, brak siły, mocy, która sprostać by mogła wyzwaniom rzeczywistości.
Wśród intelektualnych patronów – nie traktowanych bynajmniej całkiem bezkrytycznie – znajdowali się m.in. [[Stanisław Brzozowski (pisarz)|Stanisław Brzozowski]] i [[Karol Irzykowski]], a spośród poetów przede wszystkim [[Józef Czechowicz]]. W umiłowaniu groteski, w widzeniu jej jako jedynego właściwie języka, którym dramat może mówić o rzeczywistości (a dramat uznany został za najdoskonalszą, a właściwie za jedyną moralną formę wypowiedzi literackiej – A. Trzebiński, ''Pokolenie liryczne i dramatyczne'', "SiN" 1942, nr 5), widoczne były z kolei wpływy [[Stanisław Ignacy Witkiewicz|Witkacego]]. Poszukiwanie w języku groteski właściwej formy wypowiedzi o rzeczywistości charakterystyczne było zresztą dla całego pokolenia, nie tylko dla twórców związanych ze środowiskiem "SiN"-u.
Odrzucenie dwudziestolecia implikowało postulat stworzenia nowej świadomości kulturalnej, Stąd hasła rewolucji kulturalnej i pomysł stworzenia ponad podziałami politycznymi i organizacyjnymi [[Ruch Kulturowy|Ruchu Kulturowego]]. W ideę tę zaangażowany był przede wszystkim trzeci z redaktorów "Sztuki i Narodu" – Andrzej Trzebiński. (A. Trzebiński, ''W klimacie kultury imperialnej'', "SiN" 1943, nr 13). Był on też współautorem deklaracji ideowej Ruchu, która wydrukowana została nr 14/15 "SiN"-u z grudnia 1943 - stycznia 1944.
| |||