Ron Silver: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Elster (dyskusja | edycje)
m drobne merytoryczne
Elster (dyskusja | edycje)
m →‎Kariera: drobne redakcyjne
Linia 26:
W 1970 roku otrzymał tytuł magistra na wydziale [[Historia|historii]] [[Chiny|Chin]] na St. John's University w [[Nowy Jork|nowojorskim]] [[Queens]]. Naukę kontynuował w College of Chinese Culture na [[Republika Chińska|Tajwanie]]. Uczęszczał także do Graduate School of International Affairs przy [[Columbia University|Uniwersytecie Columbia]]. Studiował aktorstwo w [[Nowy Jork|nowojorskim]] Herbert Berghof Studio i Actors Studio<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.rottentomatoes.com/celebrity/ron_silver/|tytuł=Ron Silver|opublikowany=Rotten Tomatoes|język=en|data dostępu=11-08-2015}}</ref>.
===Kariera===
W 1971 roku zadebiutował na scenie [[off-Broadway]]u w dwóch przedstawieniach: ''Kasper'' i ''Public Insult''. Dwa lata później pracował jako impresario [[off-Broadway]]owskiej rewii ''El Grande de Coca-Cola'' (1973). Po udziale w programie rozrywkowym [[NBC]] ''Mac Davis zaprasza'' (''The Mac Davis Show'', 1974) i [[sitcom]]ie [[Columbia Broadcasting System|CBS]] ''Wielki Eddie'' (''Big Eddie'', 1975), pojawił się jako bohaterski i nerwowy, seksualnie stłumiony sąsiad w [[sitcom]]ie [[Columbia Broadcasting System|CBS]] ''Rhoda'' (1976). Na dużym ekranie zadebiutował w komedii satyrycznej ''Tunelowe widzenie'' (''Tunnel Vision'', 1976). Potem wystąpił w komedii ''Pół pary'' (''Semi-Tough'', [[1977 w filmie|1977]]) u boku [[Burt Reynolds|Burta Reynoldsa]] i [[Kris Kristofferson|Krisa Kristoffersona]], [[Serial telewizyjny|serialu]] [[Columbia Broadcasting System|CBS]] ''Drogi detektywie'' (''Dear Detective'', 1979) jako [[detektyw]] Schwartz, [[sitcom]]ie [[Columbia Broadcasting System|CBS]] ''Tuzin Bakera'' (''Baker’sBaker's Dozen'', 1982), filmie sensacyjnym [[Fantastyka naukowa|sci-fi]] ''[[Utajona furia]]'' (''Silent Rage'', [[1982 w filmie|1982]]) z [[Chuck Norris|Chuckiem Norrisem]] i [[Komedia romantyczna|komedii romantycznej]] ''Najlepsi przyjaciele'' (''Best Friends'', [[1982 w filmie|1982]]) z [[Burt Reynolds|Burtem Reynoldsem]] i [[Goldie Hawn]].
 
W 1983 roku przeprowadził się do [[Nowy Jork|Nowego Jorku]]. Po występie w [[Komedia romantyczna|komedii romantycznej]] [[fantasy]] ''Chory z miłości'' (''Lovesick'', [[1983 w filmie|1983]]), [[Serial telewizyjny|serialu]] [[NBC]] ''[[Posterunek przy HilHill Street]]'' (''Hill Street Blues'', 1983), dramacie biograficznym ''[[Silkwood]]'' ([[1983 w filmie|1983]]) z [[Meryl Streep]], [[Kurt Russell|Kurtem Russellem]] i [[Cher]], zachwycił recenzentów rolą oddanego i kochającego żonatego syna ekscentrycznej i upartej Estelle ([[Anne Bancroft]]) w komediodramacie [[Sidney Lumet|Sidneya Lumeta]] ze zdjęciami [[Andrzej Bartkowiak|Andrzeja Bartkowiaka]] ''Garbo mówi'' (''Garbo Talks'', [[1984 w filmie|1984]]).
 
Od 7 sierpnia 1984 do 2 czerwca 1985 roku występował w roli Mickeya, wspólnika przeżywającego życiowy kryzys związany z uzależnieniem od kokainy szefa agencji aktorskiej ([[William Hurt]]) na [[Broadway (teatr)|broadwayowskiej]] scenie w sztuce [[David Rabe|Davida Rabe]] ''Harmider'' (''Hurlyburly'') w reżyserii [[Mike Nichols|Mike’a Nicholsa]] u boku [[Harvey Keitel|Harveya Keitela]] i [[Sigourney Weaver]]. Od 17 kwietnia 1986 do 22 marca 1987 roku grał postać Davida Kahna w [[Broadway (teatr)|broadwayowskim]] Ethel Barrymore Theatre w komedii [[Andrew Bergman]]a ''Zabezpieczenie społeczne'' (''Social Security'') w reżyserii [[Mike Nichols|Mike’aMike'a Nicholsa]] z [[Olympia Dukakis|Olympią Dukakis]]. Za rolę Charliego Foxa w [[Broadway (teatr)|broadwayowskim]] spektaklu [[David Mamet|Davida Mameta]] ''Speed-the-Plow'' (od 9 kwietnia do 31 grudnia 1988) u boku [[Madonna (piosenkarka)|Madonny]] i [[Joe Mantegna|Joego Mantegny]] został uhonorowany nagrodą [[Nagroda Tony|Tony’ego]] i Drama Desk Award. Wystąpił także w przedstawieniach: ''Lotta'' (1973), ''More Than You Deserve'' (1973), ''And'' (1992), ''Awake and Sing!'' (1976), ''Angel City'' (1977), ''W Boom-Boom Room'' (''In the Boom Boom Room'', 1979), ''Gorilla'' (1983), ''[[Przyjaciele]]'' (''Friends'', 1983-84), ''Hurly Burly'' (1984-85), ''Polowanie na karaluchy'' (''Hunting Cockroaches'', 1987) [[Janusz Głowacki|Janusza Głowackiego]] i ''Rozbite szkło'' (''Broken Glass'', 1994).
 
W [[Ekranizacja|ekranizacji]] [[Powieść|powieści]] [[Isaac Bashevis Singer|Isaaca Bashevisa Singera]] w reżyserii [[Paul Mazursky|Paula Mazursky'ego]] ''[[Wrogowie (film 1989)|Wrogowie]]'' (''Enemies: A Love Story'', [[1989 w filmie|1989]]) z [[Anjelica Huston|Anjelicą Huston]], [[Lena Olin|Leną Olin]] i [[Małgorzata Zajączkowska|Małgorzatą Zajączkowską]] wcielił się w postać byłego więźnia obozu zagłady, który uwikłuje się w związek z trzema kobietami. W dramacie ''[[Druga prawda]]'' (''Reversal of Fortune'', [[1990 w filmie|1990]]) z [[Glenn Close]] i [[Jeremy Irons]]em zagrał [[prawnik]]aprawnika-obrońcy w toku śledztwa zapadniętej w śpiączkę jednej z najbogatszych kobiet w [[Stany Zjednoczone|USA]].
 
W 1993 roku zadebiutował jako [[reżyser]] telefilmu [[Fantastyka naukowa|sci-fi]] [[fantasy]] ''Lifepod''. Można go było zobaczyć w [[Serial telewizyjny|serialu]] [[Columbia Broadcasting System|CBS]] ''Cwaniak'' (''Wiseguy'', 1988-89), [[Film sensacyjny|filmie sensacyjnym]] ''[[Zimna stal (film 1990)|Zimna stal]]'' (''Blue steel'', [[1990 w filmie|1990]]) z [[Jamie Lee Curtis]], komedii ''[[Komik na sobotę]]'' (''Mr. Saturday Night'', [[1992 w filmie|1992]]) u boku [[Billy Crystal|Billy’egoBilly'ego Crystala]], [[Dreszczowiec|thrillerze]] [[Fantastyka naukowa|sci-fi]] ''[[Strażnik czasu]]'' (''Timecop'', 1994) z udziałem [[Jean-Claude Van Damme|Jeana-Claude’a Van Damme]], [[Serial telewizyjny|serialu]] [[Columbia Broadcasting System|CBS]] ''[[Szpital Dobrej Nadziei]]'' (''Chicago Hope'', 1996-97) jako Tommy Wilmette, były mąż dr Kathryn Austin, [[sitcom]]ie [[NBC]] ''Sekrety Weroniki'' (''Veronica’s Closet'', 1998-99) w roli projektanta tytułowej bohaterki, dramacie biograficznym [[Michael Mann|Michaela Manna]] ''Ali'' ([[2001 w filmie|2001]]) jako Angelo Dundee, [[trener]] [[boks]]uboksu [[Muhammad Ali (bokser)|Muhammada Ali]], [[Serial telewizyjny|serialu]] [[NBC]] ''[[Prawo i porządek]]'' (''Law & Order'', 2004, 2007) jako [[prokurator]] Berkley oraz [[Serial telewizyjny|serialu]] [[NBC]] ''[[Jordan w akcji|Jordan]]'' (''Crossing Jordan'', 2007).
 
W 2000 roku wystąpił jako organizator [[rock]]owyrockowy w sztuce ''Bill Graham prezentuje'' (''Bill Graham Presents'') na scenie Cannon Theater w [[Beverly Hills]]. Kreacja konsultanta kampanii prezydenckiej Bruna Gianelli w [[Serial telewizyjny|serialu]] [[NBC]] ''[[Prezydencki poker]]'' (''The West Wing'', 2001-2002, 2005-2006) przyniosła mu nominację do nagrody [[Nagroda Emmy|Emmy]].
 
W 2000 roku wystąpił jako organizator [[rock]]owy w sztuce ''Bill Graham prezentuje'' (''Bill Graham Presents'') na scenie Cannon Theater w [[Beverly Hills]]. Kreacja konsultanta kampanii prezydenckiej Bruna Gianelli w [[Serial telewizyjny|serialu]] [[NBC]] ''[[Prezydencki poker]]'' (''The West Wing'', 2001-2002, 2005-2006) przyniosła mu nominację do nagrody [[Nagroda Emmy|Emmy]].
===Życie prywatne===
24 grudnia 1975 r. ożenił się z Lynne Miller, z którą ma dwoje dzieci: syna (ur. 1979) i córkę Alexandrę (ur. 1983). W 1997 r. rozwiódł się.