Andrzej Tyszkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Posiada gruntowne i wszechstronne wykształcenie wojskowe{{według kogo|data=2016-03}}. W latach 1969-1973 studiował w [[Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Zmechanizowanych|Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych im. Tadeusza Kościuszki]] we Wrocławiu, którą ukończył z oceną bardzo dobrą i dyplomem inżyniera-dowódcy{{fakt|data=2016-03}}. Jest absolwentem najbardziej elitarnych{{według kogo|data=2016-03}} uczelni wojskowych, zarówno w byłym Układzie Warszawskim, jak i w Sojuszu Północnoatlantyckim. Ukończył z wyróżnieniem [[Akademia Wojskowa im. Michaiła Frunzego|Akademię Wojskową im. Michaiła Frunzego]] (1976-1979) oraz ze złotym medalem [[Akademia Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR|Akademię Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR]] (1988-1990), a także w Kurs Generalski w [[Akademia Obrony NATO|Akademii Obrony NATO]] w Rzymie (1998) i Kurs dla Kierowniczej Kadry Sojuszu Północnoatlantyckiego w Szkole NATO w [[Oberammergau]] (2000). Ponadto w 1975 r. zwyciężył w [[Olimpiada Taktyczna Wojska Polskiego|Olimpiadzie Taktycznej Wojska Polskiego]], a w 2005 r. w [[Akademia Obrony Narodowej|Akademii Obrony Narodowej]] obronił rozprawę doktorską nt.pod tytułem "Przygotowanie„Przygotowanie i prowadzenie operacji stabilizacyjnej przez wielonarodowy związek taktyczny"taktyczny”{{Fakt|data=2016-03}}.

W Siłach Zbrojnych RP przeszedł typową{{według kogo|data=2016-03}} drogę oficera-dowódcy i sztabowca. Służbę zawodową rozpoczął w [[8 Drezdeńska Dywizja Zmechanizowana|8 Dywizji Zmechanizowanej]] w garnizonach [[Koszalin]] i [[Trzebiatów]] na stanowiskach: dowódcy plutonu i kompanii oraz szefa sztabu batalionu zmechanizowanego. Po ukończeniu akademii wojskowej w 1979 r. objął stanowisko starszego oficera operacyjnego - zastępcy szefa sztabu [[28 Pułk Zmechanizowany|28 Pułku Zmechanizowanego]], a następnie szefa sztabu [[36 Pułk Zmechanizowany Legii Akademickiej|36 Pułku Zmechanizowanego]] (1980-1982) i dowódcy [[32 Pułk Zmechanizowany|32 Pułku Zmechanizowanego]] (1982-1984). Następnie został przeniesiony do [[Warszawski Okręg Wojskowy|Warszawskiego Okręgu Wojskowego]], pełniącgdzie pełnił kolejno obowiązki dowódcy [[1 Pułk Zmechanizowany|1 Pułku Zmechanizowanego]] w [[Wesoła (Warszawa)|Wesołej]] (1984-1986), szefa sztabu [[1 Dywizja Zmechanizowana|1 Dywizji Zmechanizowanej]] w [[Legionowo|Legionowie]] i dowódcy [[6 Brygada Powietrznodesantowa|6 Brygady Powietrzno-Desantowej]] w Krakowie (1987-1988){{Fakt|data=2016-03}}. W 1988 r. w drodze wyróżnienia skierowany został na studia w Akademii Sztabu Generalnego [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], po ukończeniu której kontynuował służbę w Dowództwie Warszawskiego Okręgu Wojskowego, m.in. jako: szef oddziału operacyjnego, szef sztabu-zastępca dowódcy (1990–1992) i szef szkolenia-zastępca dowódcy (1993–1994).

W 1994 roku przeniesiony do [[Sztab Generalny Wojska Polskiego|Sztabu Generalnego WP]], gdzie zajmował stanowisko szefa [[Zespołu Inspekcji]] Sił Zbrojnych. W ramach przygotowania Sił Zbrojnych RP do członkostwa w [[Pakt Północnoatlantycki|Pakcie Północnoatlantyckim]] został wyznaczony na stanowisko Attache[[Attaché wojskowy|Attaché Obrony, Wojskowego, Lotniczego i Morskiego]] przy [[Ambasada RP w Ankarze|Ambasadzie RP w Turcji]] (1995-1998), a następnie w lutym 1999 r. został przeniesiony do [[Mons]], gdzie organizował i tworzył [[Polskie Narodowe Przedstawicielstwo Wojskowe przy Naczelnym Dowództwie NATO w Europie]] (SHAPE), którego był pierwszym szefem (1999-2002). Po powrocie do kraju został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy Wojsk Lądowych (2002-2005). Po zaproszeniu Polski do udziału w [[Operacja Iraqi Freedom|operacji "Iracka„Iracka Wolność"Wolność”]] został wytypowany na stanowisko pierwszego dowódcy Polskiej[[Dywizja Wielonarodowa Centrum-Południe|Dywizji Wielonarodowej Centrum-Południe]] i [[Polski Kontyngent Wojskowy w Iraku|Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku]], które pełnił od 16 kwietnia 2003 do 11 stycznia 2004 r.

Generał broni Andrzej Tyszkiewicz posiada również wszechstronne doświadczenie w służbie dyplomatycznej,{{Według pełniąckogo}}. Pełnił obowiązki dyplomatyczne w najbardziej skomplikowanych i zapalnych regionach [[Bliski Wschód|Bliskiego Wschodu]], Bałkanów Zachodnich i Kaukazu Południowego. W latach 1995-1998 pełnił obowiązki AttacheAttaché Obrony, Wojskowego, Lotniczego i Morskiego w Turcji, a przez kolejne trzy i pół roku był szefem Polskiego Narodowego Przedstawicielstwa Wojskowego przy SHAPE. Typowo dyplomatyczny charakter miała również ostatnia wojskowa misja generała TyszkiewiczTyszkiewicza, a mianowicie utworzenie, wyszkolenie i dowodzenie Polską Dywizją Wielonarodową DywizjąCentrum-Południe w Iraku, składającą się z kontyngentów wojskowych z dwudziestu czterech państw. W latach 2005-2010 pełnił funkcję [[Ambasada RP w Sarajewie|Ambasadora Nadzwyczajnego i Pełnomocnego RP w]] [[Sarajewo|Sarajewie]]<ref>{{Monitor Polski|rok=2005 |numer=48 |pozycja=646}}</ref><ref>{{Monitor Polski|rok=2010 |numer=70 |pozycja=882}}</ref>. W czerwcu 2011 roku A.Andrzej Tyszkiewicz wygrał konkurs organizowany przez EuropejskąE[[Uropejska Służba Działań Zewnętrznych|uropejską Służbę DziałąńDziałań ZenętrznychZewnętrznych]] i został nominowany na szefa [[EUMM Gruzja|Misji Obserwacyjnej Unii Europejskiej w Gruzji]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://archiwalny.mon.gov.pl/pl/artykul/11504 |tytuł=Andrzej Tyszkiewicz szefem misji obserwacyjnej UE w Gruzji |opublikowany=wp.mil.pl |data=6 lipca 2011 |data dostępu=7 lipca 2011}}</ref><ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.eumm.eu/en/press_and_public_information/features/2731/ |tytuł=High Representative Catherine Ashton welcomes the appointment of Mr Andrzej Tyszkiewicz as Head of the EUMM in Georgia |opublikowany=eumm.eu |data=6 lipca 2011 |data dostępu=7 lipca 2011}}</ref>. Służbę na tym stanowisku zakończył w czerwcu 2013 r<ref>http://eumm.eu/en/search/?q=Tyszkiewicz&x=9&y=7</ref>.

Generał Tyszkiewicz aktywnie uczestniczy w pracy naukowo-dydaktycznej. W 2005 r. w Domu Wydawniczym Bellona wydał książkę pt. "Operacje stabilizacyjne". Jest autorem kilkudziesięciu artykułów i wywiadów prasowych. Wykorzystując doświadczenia z misji w Iraku wygłosił szereg wykładów, referatów i wystąpień naukowych w uczelniach i instytucjach krajowych, takich jak: AON, Akademia Dyplomatyczna MSZ, Wyższa Szkoła Pedagogiczna TWP, Instytut Problemów Bezpieczeństwa, Ministerstwo Środowiska, Dowództwo Operacyjne, Dowództwo Wojsk Lądowych i Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych. Był również zapraszany z wykładami do Międzynarodowego Czerwonego Krzyża w Hadze, Królewskiej Akademii Wojskowej w Bredzie, Bałtyckiego College'u Obrony w Estonii, Dowództwa Sił Reagowania w Madrycie, Uniwersytetu Stosunków Międzynarodowych w Tbilisi, Szkoły NATO w Oberammergau, Sztabu Generalnego i Dowództwa Wojsk Lądowych Bułgarii oraz Centrum Szkolenia Operacji Wspierania Pokoju w Sarajewie. A. Tyszkiewicz przedstawiał także polskie doświadczenia z Iraku na międzynarodowych konferencjach i sympozjach, w tym m.in. na posiedzeniu Zgromadzenia Parlamentarnego NATO w Bratysławie (2004), European Center for security Studies (2004), AFCEA Europe (2004), Organizacji SOCIRES (2004), Europa i NATO w Londynie (2005) i NATO Studies Center w Bukareszcie (2004).