Płyta gramofonowa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Elektroniczny zapis i odczyt płyt: drobne redakcyjne |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 49:
W 1931 Alan Dower Blumlein zaproponował dwukanałowy zapis stereofoniczny na dwóch zboczach tego samego rowka, pod kątem 45 stopni do powierzchni płyty (tak zwany system 45/45). Pierwsze płyty wyprodukował dwa lata później. Uzyskał separację kanałów około 20 dB i pasmo przenoszenia do 4000 Hz. Ze względu na trudności technologiczne i brak urządzeń do odtwarzania takich płyt nie był w stanie podjąć produkcji komercyjnej<ref>M. Kominek, ''Zaczęło się...'', s. 23.</ref>.
W 1957 przedsiębiorstwo [[Westerex Company]] z USA opracowało technologię masowej produkcji płyt stereo w systemie 45/45. Jeszcze w tym samym roku również amerykańskie przedsiębiorstwo [[Audio Fidelity]]
Pierwsze próby z dźwiękiem stereofonicznym wykazały trudności z uzyskaniem równomiernego rozkładu natężenia dźwięku w przestrzeni pomiędzy głośnikami. W kinematografii z powodzeniem stosowano systemy wielokanałowe (od 3 do 7 źródeł w płaszczyźnie), ale nagrania płytowe posługiwały się jedynie dwoma kanałami. Powstały nagrania sporządzone za pomocą „[[nagrywanie binauralne|sztucznej głowy]]”, ale właściwe efekty przestrzenne występowały wtedy jedynie przy słuchaniu ich za pomocą słuchawek. Problem w dużej mierze rozwiązała wprowadzona przez przedsiębiorstwo [[EMI]] technika „[[Stereosonic]]”, polegająca na nagrywaniu za pomocą odpowiedniego układu mikrofonów kierunkowych<ref>E. Molloy, ''High Fidelity...'', s. 38–44.</ref>.
=== Płyty kwadrofoniczne ===
W 1969 Peter Scheiber zademonstrował w studiu RCA metodę zapisu 4 kanałowego sygnału [[kwadrofonia|kwadrofonicznego]] poprzez zakodowanie dodatkowych informacji
=== Schyłek ===
|