Bataliony Bezpieczeństwa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Bitwa i kaźń żołnierzy Batalionów Bezpieczeństwa w Meligalas: kolejne dane do przypisów. Jest więc tego pełno, korygujący najpierw niech uważnie przeczyta. |
→Bitwa i kaźń żołnierzy Batalionów Bezpieczeństwa w Meligalas: info o festiwalu i dorocznych zlotach w Meligalas, dwa źródła |
||
Linia 14:
== Bitwa i kaźń żołnierzy Batalionów Bezpieczeństwa w Meligalas ==
Najbardziej krwawym starciem okazała się dla nich trzydniowa bitwa w miasteczku [[Meligalas]] (gmina [[Oichalia|Ichalia]] w regionie [[Mesenia]]) na [[Peloponez]]ie. Grecka skrajna prawica oraz faszyści greccy od dziesięcioleci traktują rocznicę tego wydarzenia jak swe nieformalne święto, a w Meligalas odbywają się co roku okazałe uroczystości. W latach 1953-1982 były to oficjalne obchody rządowe<ref>[http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=476215 Meligalas i jego mit] - artykuł w ogólnokrajowym dzienniku "To Vima"</ref>, obecnie w dniach 13-16 września miasto organizuje barwną imprezę turystyczną,
13-16 września 1944 roku, liczący ok. 1000 osób garnizon Batalionów Bezpieczeństwa, stacjonujący w Meligalas został zaatakowany przez 1200-osobowy oddział lewicowych partyzantów ELAS, dobrze wyposażonych m.in. w przejętą od [[Włosi|Włochów]] broń ciężką i wspomagany przez kilkakrotnie liczniejszych powstańców ludowych. Zdobywając miejscowość, partyzanci zabili w walce oraz także rozstrzelali jako jeńców, uznanych na krótkim "sądzie ludowym" za zdrajców narodu oraz zbrodniarzy, znaczną część, spośród wziętych do niewoli żołnierzy tego garnizonu oraz prawdopodobnie wszystkich oficerów. Już po odejściu oddziału partyzanckiego, pozostało na miejscu kilka tysięcy ochotników, spośród miejscowej ludności, uprzednio wspierających partyzancki atak. Dokonano wtedy masakry także pozostałych przy życiu greckich hitlerowców. Źródła ELAS, nie zaprzeczając odpowiedzialności za ten akt, podają około 800 osób<ref>Rozkaz 68 Sztabu Głównego ΕΛΑΣ, 21-25.września 1944, patrz: ''Stefanos Sarafis - Κείμενα της Εθνικής Αντίστασης'', str. 414 - podobną ocenę własną przedstawia Sarafis</ref>., jako łączną liczbę ofiar - greckich żołnierzy hitlerowskich. Jeden ze świadków - [[Stany Zjednoczone|amerykański]] radiotelegrafista - przekazał taki opis: {{cytat|Gdy tylko wprowadzono jeńców na główny plac miasteczka, tłum przerywał kordon ludowej milicji ELAS... Każdy chciał ich uderzyć przynajmniej jeden raz: laską, kijem, kamieniem, butem, czymkolwiek mógł dosięgnąć. Była to pierwsza okazja do zemsty i ludzie nie zmarnowali jej''<ref>M. Mazower, s. 389</ref>.}}
| |||