U.S. Air Force Thunderbirds: Różnice pomiędzy wersjami

W [[1955]] roku zespół – już z nowym dowódcą, Jackiem Broughtonem, na czele<ref name = "Broughton">{{cytuj książkę | autor = Jack Broughton | tytuł = Rupert Red Two. A Fighter Pilot’s Life from Thunderbolts to Thunderchiefs | wydawca = Zenith Press | miejsce = Minneapolis| rok = 2010 | język = en | isbn = 9781616739676}}</ref> – zmienił samoloty na [[Republic F-84F Thunderstreak|F-84F Thunderstreaki]], na których wystąpili podczas 91 pokazów lotniczych<ref name = "historiazespolu"/>. W tamtym okresie zespołowi przydzielono również samolot transportowy [[Fairchild C-119 Flying Boxcar]] do wożenia mechaników i sprzętu<ref name = "Broughton"/>. W czerwcu 1956 roku, wciąż pod dowództwem Broughtona, Thunderbirds przesiedli się na myśliwce [[North American F-100 Super Sabre]]<ref name = "Broughton"/>, które dały mu – jako pierwszemu na świecie – możliwość lotów z [[prędkość naddźwiękowa|prędkością naddźwiękową]]<ref name = "historiazespolu"/>. Zmianie samolotu towarzyszyła zmiana miejsca stacjonowania na [[Nellis Air Force Base|bazę Nellis]] w [[Nevada|Nevadzie]]<ref name = "aerobaticteams"/>. Pierwszy z 630 występów na Super Sabre’ach odbył się 19 maja 1956 roku; [[grom dźwiękowy]] był stałym elementem pokazów Thunderbirds do czasu, gdy [[FAA]] zabroniła lotów naddźwiękowych<ref name = "aerobaticteams"/>. W 1963 roku Thunderbirds po raz pierwszy wystąpili w Europie<ref name = "aerobaticteams"/>.

 

 

=== Thunderbirds na Phantomach i Talonach ===