Wikipedia

Bank Gospodarstwa Krajowego: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
oddziały we Włocławku i Bielsku nie istnieją
→‎Historia: aktualizacja historii
Linia 30:
 
== Historia ==
Bank Gospodarstwa Krajowego powstał 1924 r. z inicjatywy ówczesnego premiera i ministra skarbu, [[Władysław Grabski|Władysława Grabskiego]]. Bank powołany został na mocy dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej. Powstał w wyniku fuzji trzech wywodzących się z Galicji banków publicznych: Polskiego Banku Krajowego, Państwowego Banku Odbudowy i Zakładu Kredytowego Miast Małopolskich. Pierwszym prezesem Banku Gospodarstwa Krajowego był dr [[Jan Kanty Steczkowski (1862–1929)|Jan Kanty Steczkowski]], który pełnił funkcję prezesa do końca czerwca 1927 r..
Powstał w 1924 z inicjatywy [[Władysław Grabski|Władysława Grabskiego]], ówczesnego premiera i ministra skarbu. Bank był w okresie międzywojennym istotnym elementem aktywnego kształtowania wewnętrznej polityki gospodarczej Polski. Na przykład poprzez niego uratowano od bankructwa największe w Polsce i jedne z największych w Europie zakłady włókiennicze „K. Scheiblera i L. Grohmana” w Łodzi, czego dokonał oddelegowany w tym celu jego uprzedni dyrektor – gen. [[Feliks Maciszewski]]<ref>W. Puś, S. Pytlas, ''Dzieje Łódzkich Zakładów Przemysłu Bawełnianego im. Obrońców Pokoju „Uniontex”'' (d. Zjednoczonych Zakładów Karola Scheiblera i Ludwika Grohmana) w latach 1827–1977, Łódź 1979.</ref>. Bank był też współwłaścicielem [[British and Polish Trade Bank]] A.G. w [[Wolne Miasto Gdańsk|Wolnym Mieście Gdańsku]].
W 1927 r. prezesem BGK został gen. dr Roman Górecki. Na swojej pierwszej konferencji prasowej 24 lutego 1928 r. ówczesną misję BGK zdefiniował następująco: „Pojęcie zysku w BGK nie może być identyczne z pojęciem zysku w innej instytucji finansowej, bo BGK nie jest instytucją, która by pracowała na zysk. Zysk banku – to postęp ogólny w życiu gospodarczym Polski”. Górecki był prezesem BGK do września 1941 r. (na emigracji) z przerwą od 13 października 1935 r. do 15 maja 1936 r. W tym czasie pełnił funkcję Ministra Przemysłu i handlu w gabinecie premiera Mariana Zyndrama-Kościałkowskiego.
 
Do głównych zadań BGK należało udzielanie pożyczek długoterminowych poprzez emisję listów zastawnych, obligacji komunalnych, kolejowych i bankowych, udzielanie pożyczek samorządowych, a także kredytowanie instytucji oszczędnościowych i wykonywanie wszelkich innych czynności bankowych. Szczególne obowiązki spoczywały na banku wobec przedsiębiorstw państwowych i samorządowych. Papiery emitowane przez BGK były gwarantowane przez Skarb Państwa, ich autorką była m.in. [[Zofia Stryjeńska]].
W okresie [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] dyrektorem BGK był [[Włodzimierz Baczyński (urzędnik)|Włodzimierz Baczyński]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Zmiany w Ministerstwie Skarbu | url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=40495| czasopismo = [[Gazeta Lwowska (1810–1939)|Gazeta Lwowska]] | strony = 3 | data = nr 40 z 20 lutego 1937}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Zmiany personalne w Ministerstwie Skarbu | url = http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/plain-content?id=5975| czasopismo = [[Gazeta Bankowa]] | strony = 73 | data = nr 4 z 25 lutego 1937}}</ref>. W banku pracowali [[Zygmunt Wasserab]], [[Stanisław Widomski]], [[Klemens Remer]], [[Jan Bezucha]]. W [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|czasie okupacji]] [[radca prawny|radcą prawnym]] banku był [[Jan Haber]].
 
== Działalność ==
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Bank_Gospodarstwa_Krajowego”