Wincenty Stroka: Różnice pomiędzy wersjami

Wincenty Stroka tworzył przez niemal 70 lat, od 1858 do swojej śmierci w lutym 1928. Jest autorem ponad dwudziestu wydawnictw i tomików poezji, a także bardzo licznych wykładów, nekrologów, broszur, odczytów okolicznościowych, tłumaczeń i publikacji m.in do dzienników krakowskich, "[[Dziennik Literacki|Dziennika Literackiego]]", "[[Nowa Reforma|Nowej Reformy]]" i "[[Głos Narodu|Głosu Narodu]]"<ref>{{Cytuj|autor=s. Immaculata Kowalska|tytuł=O życiu i dziele profesora Wincentego Stroki|data=2014}}</ref>. Za pierwszy publiczny utwór uznaje się napisany 19 września 1858 sonet pt.: ''„Róże”''. Tworzył pod wieloma pseudonimami, w tym: W.S, Win.Str, Wincenty Srokacz, Stroka Vincenz, von V. Stroka. Był także tłumaczem dzieł polskiej i światowej literatury, głównie z zakresu łaciny<ref>{{Cytuj|autor=Grzegorz z Sambora (1523-1573)|tytuł=Życie świętego Stanisława Kostki : poemat Grzegorza z Sambora wydany w Krakowie r. 1570 u Szarffenbergera / z łac. na jęz. pol. przeł. i słowem wstępnem o życiu i pismach Grzegorza poprzedził Wincenty Stroka|data=1894-01-01|data dostępu=2016-04-09|wydawca=[s.n.]|url=http://dlibra.kul.pl/dlibra/doccontent?id=1374}}</ref>, języka włoskiego i hiszpańskiego. Szerzej znany we Włoszech jako tłumacz dzieł Zygmunta Krasińskiego, a w [[Hiszpania|Hiszpanii]] jako tłumacz utworów Juliusza Słowackiego<ref>{{Cytuj|autor=Biuletyn Muzeum w Pleszewie|tytuł=Profesor Wincenty Stroka (garść dopowiedzeń)|data=VI, 2014}}</ref>. W 1921 na prośbę ówczesnego proboszcza pleszewskiego ks. Niesiołowskiego i miejscowych sióstr zakonnych napisał kilka wierszy powitalnych i honorujących prymasa Polski kardynała [[Edmund Dalbor|Edmunda Dalbora]] - odbywającego wizytacje kanoniczą parafii<ref>{{Cytuj|autor=Rocznik Pleszewski 2014|tytuł=Profesor Wincenty Stroka (w 85 rocznicę śmierci)|data=2015}}</ref>.