Zgromadzenie na rzecz Francji: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
int., drobne techniczne
dr
Linia 1:
{{Partia polityczna infobox
|nazwa = Zgromadzenie na rzecz Francji
|logo =
|lider = [[Charles Pasqua]]
|założona = [[1999]]
|ideologia = [[gaullizm]], [[konserwatyzm]], suwerenizm
|kolory = [[barwa niebieska|niebieski]]
|www = [http://jf47.pagesperso-orange.fr/rpf47/index.htm strona oficjalna]
}}
'''Zgromadzenie na rzecz Francji''' ([[język francuski|fr.]] ''Rassemblement pour la France'', '''RPF''') – [[Francja|francuska]] prawicowa, [[eurosceptycyzm|eurosceptyczna]] i konserwatywna [[partia polityczna]], działającapowołana odw 1999.
 
== Historia ==
RPF powstał na bazie Zgromadzenia na rzecz Francji oraz Niezależności Europy (''Rassemblement pour la France et l'Indépendance de l'Europe'') – listy wyborczej biorącej udział w wyborach do [[Parlament Europejski|Parlamentu Europejskiego]] w 1999. Komitet ten powołali dysydenci ze [[Zgromadzenie na rzecz Republiki|Zgromadzenia na rzecz Republiki]], skupieni wokół byłego ministra spraw wewnętrznych [[Charles Pasqua|Charles'a Pasqui]]. Grupa ta kwestionowała politykę władz RPR, zarzucając odchodzenie od idei [[gaullizm]]u i nadmierne poparcie dla integracji europejskiej. Listę wyborczą RPFIE wsparł także [[Ruch dla Francji]] i jego przewodniczący [[Philippe de Villiers|Philippe'a de Villiers]]. Wspólny komitet uzyskał ponad 13,5% głosów, co przełożyło się na 13 mandatów eurodeputowanych. Wynik ten pozwolił eurosceptykom zająć drugie miejsce za [[Partia Socjalistyczna (Francja)|Partią Socjalistyczną]] i niespodziewanie wyprzedzić obie formacje centroprawicowe (koalicję RPR i [[Demokracja Liberalna (Francja)|Demokracji Liberalnej]] oraz [[Unia na rzecz Demokracji Francuskiej|UDF]]).
 
Na fali wyborczego sukcesu 21 listopada 1999 odbył się kongres założycielski Zgromadzenia na rzecz Francji. Charles Pasqua został przewodniczącym ugrupowania, Philippe de Villiers jego zastępcą. Już w połowie 2000 doszło do konfliktu między liderami partii, na skutek czego Philippe de Villiers ze swoimi zwolennikami reaktywował Ruch dla Francji.
 
Przywódca RPF zadeklarował zamiar startu w [[wybory prezydenckie we Francji w 2002 roku|wyborach prezydenckich w 2002]], nie zdołał jednak zebrać wymaganych 500 podpisów wśród polityków sprawujących funkcje wybieralne. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku pięciu suwerennistówprzedstawicieli partii uzyskało mandaty do [[Zgromadzenie Narodowe (Francja)|Zgromadzenia Narodowego]], większość przy poparciu [[Unia na rzecz Ruchu Ludowego|Unii na rzecz Większości Prezydenckiej]].
 
22 października 2002 biuro polityczne RPF wyraziło zgodę na podwójne członkostwo w Zgromadzeniuzgromadzeniu i w [[Unia na rzecz Ruchu Ludowego|Unii na rzecz Ruchu Ludowego]], do której przystąpili prawie wszyscy deputowani. Partia wystawiła swoją odrębną listę w wyborach do PE w 2004, która uzyskała 1,7%. Po tej porażce RPF zaprzestał prowadzenia aktywnej działalności, formalnie wciąż istnieje jako stronnictwo stowarzyszone z UMP. Również w 2004 Charles Pasqua został przy poparciu ludowców wybrany do [[Senat (Francja)|Senatu]].
 
== Zobacz też ==
* [[Partie polityczne Francji]]
 
== Bibliografia ==