Zgromadzenie na rzecz Francji: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
int., drobne techniczne |
dr |
||
Linia 1:
{{Partia polityczna infobox
|nazwa = Zgromadzenie na rzecz Francji
|logo =
|lider =
|założona =
|ideologia = [[gaullizm]], [[konserwatyzm]]
|kolory = [[barwa niebieska|niebieski]]
|www = [http://jf47.pagesperso-orange.fr/rpf47/index.htm strona oficjalna]
}}
'''Zgromadzenie na rzecz Francji''' ([[język francuski|fr.]] ''Rassemblement pour la France'', '''RPF''') – [[Francja|francuska]] prawicowa, [[eurosceptycyzm|eurosceptyczna]] i konserwatywna [[partia polityczna]],
== Historia ==
RPF powstał na bazie Zgromadzenia na rzecz Francji oraz Niezależności Europy (''Rassemblement pour la France et l'Indépendance de l'Europe'') – listy wyborczej biorącej udział w wyborach do [[Parlament Europejski|Parlamentu Europejskiego]] w 1999. Komitet ten powołali dysydenci ze [[Zgromadzenie na rzecz Republiki|Zgromadzenia na rzecz Republiki]], skupieni wokół byłego ministra spraw wewnętrznych [[Charles Pasqua|Charles'a Pasqui]]. Grupa ta kwestionowała politykę władz RPR, zarzucając odchodzenie od idei [[gaullizm]]u i nadmierne poparcie dla integracji europejskiej. Listę wyborczą RPFIE wsparł także [[Ruch dla Francji]] i jego przewodniczący [[Philippe de Villiers|Philippe'a de Villiers]]. Wspólny komitet uzyskał ponad 13,5% głosów, co przełożyło się na 13 mandatów eurodeputowanych. Wynik ten pozwolił eurosceptykom zająć drugie miejsce za [[Partia Socjalistyczna (Francja)|Partią Socjalistyczną]] i niespodziewanie wyprzedzić obie formacje centroprawicowe (koalicję RPR i [[Demokracja Liberalna (Francja)|Demokracji Liberalnej]] oraz [[Unia na rzecz Demokracji Francuskiej|UDF]]).
Na fali wyborczego sukcesu 21 listopada 1999 odbył się kongres założycielski Zgromadzenia na rzecz Francji. Charles Pasqua został przewodniczącym ugrupowania, Philippe de Villiers jego zastępcą. Już w połowie 2000 doszło do konfliktu między liderami partii, na skutek czego Philippe de Villiers ze swoimi zwolennikami reaktywował Ruch dla Francji.
Przywódca RPF zadeklarował zamiar startu w [[wybory prezydenckie we Francji w 2002 roku|wyborach prezydenckich w 2002]], nie zdołał jednak zebrać wymaganych 500 podpisów wśród polityków sprawujących funkcje wybieralne. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku pięciu
22 października 2002 biuro polityczne RPF wyraziło zgodę na podwójne członkostwo w
== Bibliografia ==
|