William Shepherd Benson: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Bibliografia: lit. |
m →Biografia: drobne redakcyjne |
||
Linia 28:
Był synem Richarda Aarona Bensona oraz [[Catherine Brewer Benson|Catherine Brewer]]. [[United States Naval Academy|Akademię Marynarki Wojennej]] ukończył w 1877, rozpoczynając służbę w US Navy. Jego pierwszym przydziałem był [[Slup wojenny|slup]] [[USS Hartford (1859)|USS „Hartford”]], później służył między innymi na [[Kanonierka|kanonierce]] [[USS Yantic (IX-32)|USS „Yantic”]] podczas misji ratunkowej, wysłanej do [[Arktyka|Arktyki]] dla ocalenia członków ekspedycji polarnej [[Adolphus Greely|Adolphusa Greely'ego]]. W drugiej połowie [[Lata 80. XIX wieku|lat 80. XIX w.]] uczestniczył w wokółziemskim rejsie kanonierki [[USS Dolphin (PG-24)|USS „Dolphin”]]. Podczas dalszej kariery w marynarce dowodził między innymi [[krążownik]]iem [[USS Albany (CL-23)|USS „Albany”]] i [[pancernik]]iem [[USS Utah (BB-31)|USS „Utah”]], w latach 1913–1915 był komendantem [[Philadelphia Naval Shipyard]].
Odwołany do Waszyngtonu, został awansowany do stopnia [[kontradmirał]]a (''Rear Admiral'') i 11 maja 1915 objął stanowisko szefa Operacji Morskich. Jako pierwszy pełniący tę funkcję, stworzył ramy działania urzędu, pozostając na nim także przez cały okres zaangażowania Stanów Zjednoczonych w [[I wojna światowa|I wojnę światową]]. W 1916 awansował do stopnia admirała (''Admiral''). Po zakończeniu działań wojennych w listopadzie 1918 aktywnie uczestniczył w [[Konferencja pokojowa w Paryżu (1919)|negocjacjach]] [[Traktat wersalski|traktatu pokojowego]] w [[Paryż]]u. Odszedł ze stanowiska 25 września 1919, przechodząc na emeryturę.
Zmarł 20 maja 1932 w Waszyngtonie i został pochowany na [[Cmentarz Narodowy w Arlington|Cmentarzu Narodowym w Arlington]].
| |||