Teatr Narodowy w Tiranie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Historia: drobne merytoryczne |
m →Historia: drobne merytoryczne |
||
Linia 21:
== Historia ==
W kwietniu 1944 decyzją Sztabu Głównego [[Armia Wyzwolenia Narodowego|Armii Narodowowyzwoleńczej]] został powołany do życia Centralny Teatr Armii Narodowowyzwoleńczej (Teatri Qendror i Ushtrisë Nacionalçlirimtare), który początkowo skupiał w swoich szeregach 16 aktorów, w tym dwie kobiety. W kwietniu 1945 odbywał się w Tiranie II kongres Młodzieży Antyfaszystowskiej. Dla jego uczczenia zebrano grupę 50 aktorów z teatru partyzanckiego
W 1946 funkcję głównego reżysera teatru objął [[Pandi Stillu]], który ukończył kurs dla reżyserów teatralnych w [[Bukareszt|Bukareszcie]]. Kadrę aktorską zasiliła grupa artystów, występujących dotąd w teatrze wojskowym ([[Loro Kovaçi]], [[Marie Logoreci]], [[Violeta Manushi]], [[Besa Imami]]). W tym samym roku zrealizowano 10 premier. W 1947 funkcję dyrektora objął [[Kolё Jakova]]. Z teatrem ściśle współpracował doradca radziecki w ministerstwie kultury, znany reżyser [[Władymir Dudin|Władymir Fiodorowicz Dudin]]. Z jego inicjatywy w 1947 uruchomiono przy teatrze kursy aktorskie (na bazie tych kursów powstała Wyższa Szkoła Aktorska im. Aleksandra Moisiu). W ciągu pierwszych pięciu lat działalności teatru odbyło się 110 przedstawień, które obejrzało 60 747 widzów.
|