Częstą inspiracją dla prac feminizmu drugiej fali stały się teorie [[Michel Foucault|FoucaltFoucault]] na temat władzy. Np. Susanne V. Knudsen swoją pracę poświęciła badaniu intersekcjonalności w ujęciu teoretycznym i praktycznym. Odwoływała się przy tym do teorii władzy Foucault bazującej na procesach [[marginalizacja|wykluczenia]] i [[inkluzja społeczna|integracji]]<ref>Merich D. de, 2008, ''Intersectionality: from theory to practice'', Simon Fraser University, s. 10-11.</ref>. W próbach redefiniowania klasy, [[opresja społeczna|ucisku]] i [[praca (działalność człowieka)|pracy]] feministki drugiej fali chętnie posługiwały się również kategoriami dyskursu [[marksizm|marksistowskiego]] (szczególnie w latach siedemdziesiątych). Dostrzegały dwa zasadnicze źródła kobiecej opresji - patriarchat i kapitalistyczne nierówności klasowe<ref>Charkiewicz E., 2008, ''Czy Matka Polka może być uboga? Krótki przegląd debat o płci, klasie i rasie'', „Recykling idei”, nr 11, http://recyklingidei.pl/charkiewicz-czy-matka-polka-moze-byc-uboga.</ref>. Lata osiemdziesiąte to czas rozkwitu zarówno feminizmu koloru, jak i wzmożone zainteresowanie zagadnieniem władzy i relacją między [[płeć|płcią biologiczną]] a [[gender|płcią jako konstruktem społecznym]].
