Bersalierzy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
m →‎Historia bersalierów: drobne redakcyjne
Linia 7:
Pierwowzorem tej formacji byli strzelcy z [[Piemont]]u ([[język włoski|wł.]] ''Cacciatori'') oraz pierwsze jednostki francuskich strzelców alpejskich.
 
W [[1831]] r. Alessandro La Marmora wysunął pierwszy pomysł stworzenia lekkich, mobilnych oddziałów wojska, mogących działać w trudnych i nietypowych warunkach wojennych. Rozwijając ten projekt, w [[1835]] r. przedstawił królowi [[Karol Albert (król Sardynii)|Karolowi Albertowi]] projekt sformowania pierwszej kompanii bersalierów jako jednostki wysoce autonomicznej, przeznaczonej do działania głównie w terenach górskich. 18 czerwca [[1836]] r. powstał pierwszy korpus bersalierów w armii [[Królestwo Sardynii|Królestwa Sardynii]]. Pierwsza prezentacja publiczna nowej jednostki miała miejsce 1 lipca tegoż roku: kompania bersalierów wzięła udział w defiladzie w [[Turyn]]ie, zadziwiając widzów tempem marszu (130 kroków na minutę!). PodczasRegulamin i instrukcje dla korpusu bersalierów La Marmora opracował podczas rekonwalescencji, w czasie której leczył ranę odniesioną w [[1848]] r. w [[Bitwa pod Goito|bitwie pod Goito]], La Marmora opracował regulamin i instrukcje dla korpusu bersalierów.
 
Bersalierzy brali udział w [[wojna krymska|wojnie krymskiej]] oraz w obu wojnach światowych. Do [[1883]] sformowano 12 pułków bersalierów. Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] ich liczba wzrosła do 21.