Adam Obtułowicz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
drobne merytoryczne
Linia 29:
W 1923 był oficerem zawodowym w 1 Pułku Piechoty Legionów w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919{{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=125, 421}}.
 
W 1924 służył w Centralnej Szkole Podoficerów Piechoty Nr 1 w Chełmnie{{odn|Rocznik Oficerski|1924|s=127, 364}}. Następnie pełnił służbę w [[3 Batalion Strzelców (II RP)|Batalionie Manewrowym]] w Rembertowie. 18 lutego 1928 roku awansował na [[major]]a ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 roku i 195. lokatą w korpusie oficerów piechoty<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 47.</ref>. Pełnił wówczas służbę w [[Ekspozytura Nr 1 Oddziału II Sztabu Generalnego WP|Ekspozyturze Nr 1 Oddziału II Sztabu Generalnego]] w Wilnie{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=127, 185}}. 5 listopada 1928 roku otrzymał przeniesienie do [[Szkoła Podchorążych Rezerwy|Batalionu Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 5]] w Łobzowie na stanowisko zastępcy dowódcy<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 356.</ref>. Z dniem 4 kwietnia 1929 roku został przydzielony na XIII dwumiesięczny kurs w Centralnej Szkole Strzelniczej w Toruniu<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 226.</ref>. 23 marca 1932 roku został przeniesiony do [[Korpus Ochrony Pogranicza|Korpusu Ochrony Pogranicza]] na stanowisko oficera sztabu [[Pułk KOP „Wilejka”|Pułku KOP „Wilejka”]]<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 253.</ref>{{odn|Rocznik Oficerski|1932|s=34, 905}}. W kwietniu 1935 roku objął dowództwo [[Batalion KOP „Budsław”|Batalionu KOP „Budsław”]]. W grudniu 1936 roku wrócił do macierzystego 1 Pułku Piechoty Legionów na stanowisko dowódcy batalionu. W 1938 roku został II zastępcą dowódcy 1 Pułku Piechoty Legionów.
 
W czasie [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] 1939 roku oficer Ośrodka Zapasowego [[1 Dywizja Piechoty Legionów|1 Dywizji Piechoty Legionów]] w Sokółce, potem w Wilnie. od grudnia 1939 roku do marca 1940 roku był szefem sztabu [[Okręg Wilno AK|Dowództwa Wojewódzkiego Służby Zwycięstwu Polski]] w Wilnie. Od kwietnia 1940 roku komendant [[Okręg Nowogródek AK|Okręgu Nowogródek Związku Walki Zbrojnej]]. W październiku 1940 roku został aresztowany przez [[NKWD]] w Białymstoku. Więziony w Moskwie. Zbiegł (lub został zwolniony za cenę pozornej współpracy). Zginął w czasie próby ponownego aresztowania<ref>Armia Krajowa - szkice z dziejów Sił Zbrojnych Polskiego Państwa Podziemnego, pod redakcją Krzysztofa Komorowskiego, Warszawa 1999, s. 420-421.</ref>.