|
'''Lochame Cherut Jisra'el''' (hebr. לוחמי חירות ישראל, ''Bojownicy o Wolność Izraela'') w skrócie '''Lechi''' (לח”י) – radykalna, kontrowersyjna zbrojna organizacja [[syjonizm|syjonistyczna]] działająca w latach [[1940]]–[[1948]] w [[Palestyna|Palestynie]], stosująca w swojej działalności metody [[terror]]ystyczne.
Niektórzy członkowie Lechi w latach [[1938]]–[[1939]]1938–1939 przeszli szkolenie militarne prowadzone przez instruktorów [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]] w [[Zofiówka (powiat łucki)|Zofiówce]] na [[Wołyń|Wołyniu]], [[Poddębina (Tuszyn)|Poddębinie]] pod [[Łódź|Łodzią]] i w lasach nieopodal [[Andrychów|Andrychowa]]. Jak wspomina jeden z uczniów, „Polacy potraktowali kurs terroryzmu jako dyscyplinę naukową, poznaliśmy matematyczne formuły na demolowanie konstrukcji z cementu, żelaza, drewna, cegieł i ziemi”. W tym samym czasie potajemnie otrzymali pomoc od władz Polski, w postaci ponad 20 tysięcy sztuk broni{{r|JakPolacyStworzyliIzrael}}.
Gdy we wrześniu [[1939]] (wybuch [[II wojna światowa|II wojny światowej]]) [[Irgun Cwai Leumi|Ecel]] ogłosił zawieszenie wszelkich działań przeciwko Brytyjczykom, jeden z jej radykalnych działaczy, [[Abraham Stern (Lehi)|Awraham Stern]] nie zgodził się na zawieszenie broni i uznał [[Wielka Brytania|Wielką Brytanię]] za największego przeciwnika (z powodu ogłoszenia [[Biała Księga|Białej Księgi]] wstrzymującej imigrację Żydów do Palestyny). Awraham Stern założył własną organizację – Lechi (''Lochame Cherut Jisra'el'').
Brytyjskie władze określały grupę mianem bandy Sterna. Organizacja liczyła około 6 tys. ludzi.
W [[1940]] doszło do kontaktu między grupą Sterna reprezentowaną przez Naftalego Lubenczika ambasadorem niemieckim w [[Bejrut|Bejrucie]] Wernerem von Hentigiem. Lechi oferowało III Rzeszy współpracę w antybrytyjskich akcjach na [[Bliski Wschód|Bliskim Wschodzie]], w zamian żądano zgody na utworzenie państwa żydowskiego w Palestynie i transport Żydów europejskich do Palestyny. Rozmowy kontynuowano do stycznia 1941, gdy Awraham Stern napisał list adresowany do [[Adolf Hitler|Adolfa Hitlera]], który pozostał bez odpowiedzi. W tym czasie naziści nie byli zainteresowani żadną współpracą z Żydami, a ich sojusznikiem w Palestynie stał się [[wielki mufti Jerozolimy]] [[Al-Hadżdż Muhammad Amin al-Husajni|Amin al-Husajni]].
W lutym [[1942]] Awraham Stern został zastrzelony w niejasnych okolicznościach (prawdopodobnie przez Brytyjczyków) w [[Tel Awiw-Jafa|Tel Awiwie]], a jej przywódcą został [[Icchak Szamir|Jicchak Jeziernicki]] (pseudonim „Szamir”), w przyszłości premier Izraela.
8 maja 1948 rząd nowo powstałego państwa [[Izrael]] wydał rozkaz powołujący do życia izraelską armię – [[Siły Obronne Izraela]] (''Cewa Hagana le-Jisra'el'', w skrócie ''Cahal''), do których miały przystąpić wszystkie żydowskie grupy zbrojne walczące w [[Palestyna|Palestynie]].
17 września [[1948]] Lechi zamordowało wysłannika [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]] i [[Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca|Czerwonego Krzyża]], szwedzkiego polityka [[Folke Bernadotte]], który był głównym mediatorem w konflikcie arabsko-żydowskim. Morderstwo wstrząsnęło opinią publiczną na świecie, ponieważ Bernardotte w ramach akcji „[[białe autobusy]]” uratowałprzyczynił m.in.się do uratowania niektórychtysięcy Żydów z [[Holocaust]]u. To morderstwo spowodowało aresztowanie przywódców Lechi przez [[rząd Izraela]] (wkrótce potem zwolnionych) i rozwiązanie tej skrajnie radykalnej organizacji. Jej członkowie następnie wstąpili do [[Siły Obronne Izraela|izraelskiej armii]] lub robili karierę w organach władzy, np. [[Nathan Yellin-Mor]].
== Zobacz też ==
| 