Strajki w Polsce 1988: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
- kat. |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Drobne redakcyjne - poprawki linków, apostrofów, cudzysłowów, kategorie. |
||
Linia 2:
== Tło ==
W warunkach pogłębiającego się [[kryzys gospodarczy|kryzysu gospodarczego]], utrwalonego wprowadzeniem [[
wprowadzenia tzw. [[II etap reformy gospodarczej|drugiego etapu reformy gospodarczej]]. Nawet sfałszowane wyniki głosowania wykazały nikłe poparcie dla poczynań [[Rząd Zbigniewa Messnera|rządu Zbigniewa Messnera]].
1 lutego 1988 wicepremier [[Zdzisław Sadowski]] wprowadził najwyższą od 1982 podwyżkę cen.
Linia 12:
* 25 kwietnia 1988 rozpoczął się strajk załogi MPK w [[Bydgoszcz]]y i [[Inowrocław]]iu.
* 26 kwietnia stanęła [[Huta im. T. Sendzimira|Huta im. Lenina]] w [[Kraków|Krakowie]], strajkujący domagali się podwyżek płac i przywrócenia do pracy działaczy Solidarności wyrzuconych w stanie wojennym
* 29–30 kwietnia trwał strajk w [[Huta Stalowa Wola|Hucie Stalowa Wola]], funkcjonariusze [[Służba Bezpieczeństwa
* 1 maja pokojowe demonstracje uliczne opozycji w [[Bielsko-Biała|Bielsku-Białej]], [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]], Gdańsku, [[Kraków|Krakowie]], [[Łódź|Łodzi]], [[Płock]]u, [[Poznań|Poznaniu]], [[Warszawa|Warszawie]] i [[Wrocław]]iu na skalę niespotykaną od czasu zniesienia stanu wojennego w 1983.
* 2 maja wybuchł strajk w [[Stocznia Gdańska|Stoczni Gdańskiej]], Komitet Strajkowy zażądał rejestracji Solidarności. Nazajutrz do stoczni z pełnomocnikiem Episkopatu do podjęcia mediacji przyjechali [[Tadeusz Mazowiecki]] i [[Andrzej Wielowieyski]]. Ich rozmowy z dyrekcją nie dały żadnych rezultatów. Protest stoczniowców poparli strajkiem okupacyjnym studenci Trójmiasta [[Uniwersytet Gdański|Uniwersytetu Gdańskiego]], [[Politechnika Gdańska|Politechniki Gdańskiej]], [[Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku|PWSSP]]. 227. [[Konferencja Episkopatu Polski]] wezwała władze do umiaru i podjęła się mediacji ze strajkującymi
Linia 29:
* 22 sierpnia strajk okupacyjny w Hucie Stalowa Wola, na jego czele stanął Wiesław Wojtas, głównym postulatem reelegalizacjia „Solidarności”
* 22-26 sierpnia ZOMO weszło do kilku zakładów w Szczecinie i kopalń na [[Górny Śląsk|Górnym Śląsku]]. Jerzy Urban oświadczył, że władza nie będzie prowadziła rozmów politycznych ''pod strajkowym pistoletem''
* 26 sierpnia przemówienie telewizyjne gen. Czesława Kiszczaka, w którym wezwał do rozmów z opozycją, oferując ''spotkanie okrągłego stołu z przedstawicielami różnych środowisk społecznych''. Rozpoczęły się zakulisowe rozmowy, w których stronę rządową reprezentowali gen. Czesław Kiszczak i [[Józef Czyrek]] a stronę opozycji prezes warszawskiego [[Klub Inteligencji Katolickiej|KIK]]-u [[Andrzej Stelmachowski]] i [[Władysław Siła-Nowicki]]. Mediowali przedstawiciele [[Kościół katolicki w Polsce|Kościoła]] biskup [[Jerzy Dąbrowski (biskup
* 28 sierpnia obradowało VIII Plenum KC [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]], które wyraziło zgodę na wstępne rozmowy z opozycją
* 31 sierpnia doszło do pierwszej rozmowy [[Lech Wałęsa|Lecha Wałęsy]] z gen. Czesławem Kiszczakiem w obecności biskupa Jerzego Dąbrowskiego jego efektem było wezwanie Wałęsy do strajkujących o zaprzestanie akcji, co spotkało się z ostrym sprzeciwem ze strony tych ostatnich
| |||