Obwód Wojska Dońskiego: Różnice pomiędzy wersjami

'''Obwód Wojska Dońskiego''', określany także jako '''Kraj Wojska Dońskiego''' ([[Język rosyjski|rosyjski]] Область Войска Донского – ''Obłast' Wojska Donskogo''), to– wydzielona administracyjnie dla [[Kozacy dońscy|Kozaków dońskich]] część dawnego [[Imperium Rosyjskie]]go. Kraj znajdował się na południu [[Rosja|Rosji]], dziś większość jego terenów należy do [[Obwód rostowski|obwodu rostowskiego]]. Głównym miastem kraju był najpierw [[Czerkask]], a następnie od [[1806]] [[Nowoczerkask]].

Prowincja obejmowała ziemie zamieszkiwane przez podległych [[Samodzierżawie|caratowi]] Kozaków dońskich, świetnych żołnierzy, wielokrotnie wsławiających się męstwem i walecznością w licznych wojnach prowadzonych przez carską Rosję. Kozacy dońscy byli potomkami zbiegłych chłopów i (rzadziej) szlachciców, którzy na początku [[XVI wiek]]u zaczęli zasiedlać pustkowia między Rosją, [[Iran|Persją]] a [[Imperium Osmańskie|Imperium Osmańskim]]. Początkowo byli w zasadzie niezależni, utrzymywali się z myślistwa, rybołówstwa i grabieżczych najazdów (głównie na [[Islam|muzułmanów]]). Z czasem władze carskie zaczęły ograniczać ich niezależność wcielając formacje kozackie do regularnych wojsk. Od [[1786]] terytorium przez nich zamieszkiwane nazywano Ziemią Wojska Dońskiego (Zemla Wojska Donskogo), a w [[1870]] nazwę zmieniono na Obwód Wojska Dońskiego. W 1887 do Obwodu przyłączono z [[gubernia jekaterynosławska|guberni katerynosławskiej]] [[Rostów nad Donem]] i [[Taganrog]] z powiatami.

Z czasem Kozacy stali się jedną z podpór caratu, w zamian za wierną służbę otrzymywali stosunkowo duże nadania ziemskie nad Donem. W latach [[Lata 20. XX wieku|20. XX wieku]] posiadali 13 z 17 milionów hektarów ziemi ornej<ref name=autonazwa1>Richard Pipes, „Rosja Bolszewików”, Wydawnictw Magnum, Warszawa 2010, s. 19</ref> w tym regionie, przy czym średnie gospodarstwo liczyło sobie 12 hektarów, czyli dwa razy więcej niż w centralnej Rosji<ref name=autonazwa1/>. Kraj zamieszkiwany był wówczas przez około 3 &nbsp;800 &nbsp;000 ludzi, z czego Kozacy stanowili 55%<ref name=autonazwa1/>. Pozostałą część ludności stanowili głównie napływowi chłopi z których większość nie posiadała ziemi i zmuszona była pracować w gospodarstwach kozackich. Zwano ich ''inogorodni''.