Ernst Linder: Różnice pomiędzy wersjami

Ernst Linder urodził się w fińskim mieście Pohja. Pochodził ze szwedzkiej rodziny. Od [[1887]] r. służył w szwedzkiej armii. W [[1889]] r. zdał egzamin oficerski, zaś w [[1894]] r. ukończył korpus kadetów w Sztokholmie. W [[1918]] r. wstąpił ochotniczo do armii fińskiej. Uczestniczył w fińskiej wojnie domowej pomiędzy białymi i [[komunizm|komunistami]]. Został w stopniu generała majora dowódcą Grupy Bojowej "Stakunta", Grupy Bojowej "Linder", a następnie Grupy Bojowej "Savo", które działały na odcinku od [[Zatoka Botnicka|Zatoki Botnickiej]] do [[Näsijärvi]]. Poznał wówczas gen. [[Carl Gustaf Mannerheim|Carla Gustafa Mannerheima]], z którym się zaprzyjaźnił. Od grudnia 1918 r. do [[1919]] r. pełnił funkcję inspektora kawalerii. W [[1920]] r. powrócił do Szwecji, gdzie przeniesiono go do rezerwy. W [[1924]] r. uczestniczył w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1924|letnich igrzyskach olimpijskich]] w [[Paryż]]u w składzie szwedzkiego zespołu jeździeckiego, zdobywając złoty medal. W [[1927]] r. awansowano go na generała majora rezerwy. W [[1938]] r. został mianowany generałem rezerwy w fińskiej armii. Podczas wojny zimowej pomiędzy [[ZSRR]] i [[Finlandia|Finlandią]] od 6 stycznia do 27 lutego [[1940]] r. dowodził [[Szwedzki Korpus Ochotniczy|Szwedzkim Korpusem Ochotniczym]], w skład którego - oprócz szwedzkich ochotników - wchodzili też Norwegowie i Duńczycy. Korpus działał w rejonie gminy [[Salla (Finlandia)|Salla]]. 28 lutego gen. E. Linder został przez marsz. C. G. Mannerheima mianowany generałem kawalerii armii fińskiej. Do końca kwietnia stał na czele odcinka frontu w okolicy Salla. Następnie powrócił do Szwecji.

{{DEFAULTSORTSORTUJ:Linder, Ernst}}