Elsa Morante: Różnice pomiędzy wersjami

Pod koniec drugiej wojny światowej Morante i Moravia opuszczają Rzym w obawie przed represjami nazistów i zamieszkują w Fondi, w prowincji Latina. Ten region stanie się potem miejscem wydarzeń powieści obojga pisarzy (dla Moravii będzie to powieść ''Matka i córka'', dla Morante ''La storia''). W tym czasie Elsa Morante zajmuje się tłumaczeniem dziennika [[Katherine Mansfield]] („Scrapbook”), co nie pozostanie bez wpływu na jej własną twórczość. Po wojnie Morante i Moravia poznają tłumacza Wiliama Weavera, który umożliwi im sukces na rynku amerykańskim.

 

 

W latach sześćdziesiątych pisarka publikuje niewiele, jest niezadowolona z efektów swej pracy, wiele z nich niszczy. Publikuje jedynie zbiór opowiadań „Lo scialle andaluso” (1963) oraz dwa tomiki poezji: „Alibi” (1958) i „Il mondo salvato dai ragazzini e altri poemi” (1968). W 1961 roku rozstaje się z Moravią.

 

 

 

Ostatnią powieścią Morante było „Aracoeli” (1982), również przełożona na angielski przez Weavera. W 1983 roku pisarka zachorowała (komplikacje po złamaniu kości udowej) i próbowała odebrać sobie życie. W 1984 roku otrzymała francuską nagrodę Prix Médicis za „Aracoeli”. W następnym roku, 25 listopada 1985, zmarła na zawał serca.