Benito Jerónimo Feijóo e Montenegro: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: Nagłówki w mobilnej wersji Wikipedii |
m lit. |
||
Linia 21:
Uważany jest za pierwszego eseistę w literaturze hiszpańskiej i zaliczany do tzw. pierwszego pokolenia hiszpańskiego [[Oświecenie|Oświecenia]], czyli pisarzy i myślicieli aktywnych w latach 1720-1750, podobnie jak np. [[Gregorio Mayáns y Siscar]]. Publikować zaczął dopiero około 1725 r., mając prawie pięćdziesiąt lat. Pisał przede wszystkim [[esej]]e, które sam nazywał "dyskursami". Składały się one na dwie główne serie: ''Teatro crítico universal'' (8 tomów w latach 1726-1739 i Suplement (1740), zawierające 118 artykułów) i ''Cartas eruditas y curiosas'' (5 tomów w latach 1742-1760, 164 listy).
Jego twórczość miała przede wszystkim charakter edukacyjny i popularyzatorski, typowy dla okresu Oświecenia. Podejmował najróżniejsze różne tematy: [[prawo]], [[edukacja]], [[medycyna]], [[historia]], ale także zjawiska takie jak duchy, magia czy horoskopy. Za główny cel stawiał sobie walkę z przesądami i ignorancją, w nadziei na podniesienie poziomu kulturalnego i intelektualnego społeczeństwa hiszpańskiego. Propagował nowe odkrycia w dziedzinie nauk ścisłych i przyrodniczych oraz wynalazki techniczne. Jego postawę intelektualną cechował [[racjonalizm]] i [[empiryzm]], sądził jednak, że kwestie wiary i religii powinny być
Swymi pracami wywoływał zażarte spory i był celem licznych krytyk. Zostały one powstrzymane edyktem króla Hiszpanii [[Ferdynand VI Hiszpański|Ferdynanda VI]] wydanym w roku [[1750]]<ref name="hs"/>.
| |||