Operacja Compass: Różnice pomiędzy wersjami

Operacja „Compass” rozpoczęła się 7 grudnia 1940 r. atakiem brytyjskiego lotnictwa na włoskie lotniska, na których zniszczono 39 samolotów wroga. Jednocześnie bombardowano włoskie punkty i kolumny zaopatrzeniowe. Włosi początkowo zlekceważyli wzmożona aktywność Brytyjczyków, a meldunki o pojawiających się w niektórych miejscach patolach pancernych przeciwnika zostały zignorowane jako niewiarygodne. Okazało się jednak, że posterunki włoskie posterunki obronne się nie myliły. Rankiem 89 grudnia na tyłach włoskichwłoskiego obozówobozu Nibeiwa pojawiły się praktycznie [[Matilda Mk II|niezniszczalne czołgi]] brytyjskie. Walki w obozachobozie trwały dwie i pół godziny, w zgodniezgodnej opinii atakujących Włosi bronili się początkowo niezwykle dzielnie. Ostateczniejednak zostaliwobec jednakfaktu zdziesiątkowaniodbijania się ich pocisków od pancerzy czołgów Matilda i będąc dziesiątkowani ich ogniem(m.in zostały zniszczone wszystkie słabe włoskie czołgi użyte nieopatrznie w kontrataku) ich obrona wkrótce załamała się. Ostatecznie zostali pokonani przy stratach Brytyjczyków wynoszących dwóch zabitych i kilku rannych. [[Brytyjczycy]], wykorzystując uderzenie – po pobraniu [[Paliwo|paliwa]] i [[Amunicja|amunicji]] – ruszyli do kolejnego ataku, tym razem na Tummar West. Również i to natarcie zakończyło się pełnym sukcesem. Zaraz potem wysłano pojedynczy czołg w kierunku obozu Tummar East, którego celem było nakłonienie tamtejszego komendanta do poddania obozu. Dowódca odpowiedział ponoć, że zgodzi się na to jedynie wtedy, gdy dojdzie do brytyjskiej demonstracji siły, np. bombardowania artyleryjskiego skierowanego nie na pozycje włoskie, ale na [[Pustynia|pustynię]] - dowódca brytyjski swoiście spełnił jego życzenie jeszcze tego samego dnia wieczorem kierując jednak ogień na włochów. W tym czasie inne oddziały brytyjskie, biorące udział w natarciu, atakowały na wyznaczone im cele, napotykając zazwyczaj na jedynie symboliczny opór.

Przez kolejne 3 dni Brytyjczycy zrealizowali wszystkie postawione im cele. Rozbili pozostałe włoskie obozy, zdezorganizowali sieć włoskiego zaopatrzenia i zdobyli główny obóz w [[Sidi Barrani]]. Do niewoli trafiło 38 300 włoskich żołnierzy, zdobyto 237 dział i 60 czołgów – wszystko to za cenę 624 zabitych, rannych i zaginionych, z których większość poległa podczas ataku na Sidi Barrani. Droga na tyły wojsk włoskich była otwarta, a Włosi nie mogli jej zablokować.