Mikałajewa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m usunięcie powiadomienia o propozycji CzyWiesza (Wikiprojekt:Czy wiesz/ekspozycje/2016-05-18)
Masur (dyskusja | edycje)
Linia 37:
Po [[Atak Niemiec na ZSRR|inwazji III Rzeszy na ZSRR]] w czerwcu 1941 [[NKWD]] podjęło likwidację więzienia w [[Berezwecz]]u, ob. [[Głębokie (miasto)|Głębokie]] (patrz [[masakry więzienne NKWD 1941]]). Kilkaset osób rozstrzelano na miejscu, a pozostałych kilka tysięcy więźniów poprowadzono w kolumnie marszowej w kierunku [[Uszacz (obwód witebski)|Uszacza]].
 
Po dojściu do [[Ułła|Ułły]] kolumna przeszła przez most nad Dźwiną. W okolicach kołchozu Taklinowo nadleciał niemiecki samolot i zbombardował most, który chwilę wcześniej opuścili więźniowie<ref name="Kalbarczyk">{{Cytuj pismo|nazwisko=Kalbarczyk|imię=Sławomir|tytuł=Sławomir Kalbarczyk – Zbrodnicza ewakuacja więzienia w Berezweczu w czerwcu 1941 r. W 70. rocznicę|url=http://www.ziemiamielecka.pl/?p=6957|czasopismo=Nasz Dziennik. Dodatek historyczny IPN nr 7/2011 (50)|wolumin=29.07.2011|data=2011-08-11}}</ref>. Strażnicy dostali rozkaz, by zlikwidować więźniów. Leżących więźniów rozstrzelano przy użyciu karabinów maszynowych, a tych co przeżyli dobito bagnetami. Czekiści tak się spieszyli, że pozostawili ciała na miejscu. Kilku osobom udało się uciec. Następnego dnia przyjechało speckomando [[NKWD]], które zagnało wieśniakówmieszkańców okolicznych wsi do zasypania ciał w dołach po ziemniakach w kołchozie Mikałajewa. Po wkroczeniu Niemców ciała pomordowanych ekshumowano i przeniesiono do olbrzymiego grobu na skraju lasu koło Taklinowa<ref name="Krahel">{{Cytuj pismo|nazwisko=Krahel|imię=Tadeusz|tytuł=Ks. dziekan Franciszek Kuksewicz|url=http://www.bialystok.opoka.org.pl/czas/nr150/art.php?artykul=kuksewicz|czasopismo=Czas Miłosierdzia. Białostocki Biuletyn Kościelny|wolumin=PAŹDZIERNIK 2002 Nr 10(150)}}</ref>.
 
Oficjalne źródła podają liczbę 714 (715<ref name="Kalbarczyk"/>) zabitych, jednak ocalały świadek Paweł Kożuch, który leżał między ciałami zabitych, usłyszał od konwojentów liczbę 1773. Pięć lub sześć ocalałych osób uciekało do domu, lecz następnego dnia zostali złapani i rozstrzelani w wiosce Uboina, położonej na prawym brzegu Dźwiny, 15 km na północny zachód od Mikałajewa<ref name="Bautowicz">{{Cytuj stronę|url=http://www.radzima.org/be/object/8345.html|tytuł=Месца загубу грамадзянаў Беларусі і Польшчы - ахвяраў бальшавіцкага тэрору. Месца масавага расстрэлу 1941 году|nazwisko=Баўтовіч|imię=Міхась|data dostępu=2016-04-12|opublikowany=www.radzima.org|język=be| Мікалаева}}</ref>. Większość zabitych nie miała wyroków, więc z punktu widzenia sowieckiego prawa byli niewinni<ref name="Kalbarczyk"/>.