Soból tajgowy: Różnice pomiędzy wersjami

'''Soból tajgowy'''{{r|miiz}}, soból{{r|msz}} (''Martes zibellina'') – gatunek [[drapieżne]]go [[ssaki|ssaka]] z rodziny [[łasicowate|łasicowatych]].

 

Jego długość ciała może osiągać do 60 cm. Ma gęste futro, jest bardzo jedwabiste. W okresie letnim ma ciemnobrązowy kolor, a w okresie zimowym jasnobrązowy. Sobole linieją 2 razy w ciągu roku. Jak u większości zwierząt o zmiennym ubarwieniu futra ma ono znaczenie ochronne – pomaga maskować się wśród drzew lub śniegu.

 

 

Soból aktywny jest w dzień i w nocy. Poluje na drobne ssaki i ptaki (zjada także ich jaja). Żywi się także owadami, jagodami i nasionami. Swoje gniazdo zakłada w wykrotach, szczelinach i dziuplach, dzięki czemu młode są bardziej zabezpieczone przed atakami innych drapieżników.

 

Zamieszkuje górzyste lasy:

-Azji północnej,

-Półwyspu Koreańskiego.

W celu ochrony wymierającej populacji sobola na Syberii powołano w roku 1917 pierwszy w Rosji państwowy rezerwat przyrody – Rezerwat Barguziński. Jeszcze w wiekach średnich masowo występował w północnej części Europy po północno-wschodnią Polskę. Polowano na niego dla cennego, gęstego futra, dla którego do dzisiaj jest on hodowany w Federacji Rosyjskiej.

Futro sobola wykorzystywane jest do produkcji pędzli używanych w malarstwie artystycznym.