Józef Podgóreczny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Drobne redakcyjne - poprawki linków, apostrofów, cudzysłowów... |
m poprawa linkowań, replaced: [[Województwo bydgoskie (1950-1975) → [[Województwo bydgoskie (1950–1975) (2) |
||
Linia 24:
W 1929 r. ukończył skróconą podchorążówkę piechoty, a w 1935 r. awansował na stopień [[podporucznik]]a rezerwy. 28 sierpnia 1939 r. został zmobilizowany do wojska. W [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] walczył jako dowódca [[Kompania|kompanii]] w [[Samodzielna Grupa Operacyjna Polesie|Grupie Operacyjnej „Polesie”]]. Bił się pod [[Bitwa pod Kockiem (1939)|Kockiem i Wolą Gułowską]]. Po śmierci dowódcy dowodził [[batalion]]em. Dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w różnych [[Obóz jeniecki|obozach jenieckich]], między innymi w [[Oflag II B Arnswalde|oflagu II B Arnswalde]] i [[Oflag II C Woldenberg|II c Woldenberg]] (Dobiegniewo), gdzie zorganizował szkołę dla szeregowców i był jej kierownikiem. W obozie ukończył dwuletnią Wolną Wszechnicę Pedagogiczną i Nauczycielski Instytut Pedagogiczny, sześciomiesięczny Kurs Bibliotekarski oraz Kurs Administracji Komunalnej.
Po powrocie do kraju w czerwcu 1945 r. rozpoczął pracę jako sekretarz Wojewódzkiego Zarządu TUR w [[Lublin]]ie. Równocześnie zorganizował i bezinteresownie prowadził Szkołę Pracy Społecznej. W 1946 r. został skierowany na stanowisko dyrektora Wojewódzkiej Delegatury [[Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”|Spółdzielni Wydawniczo-Oświatowej „Czytelnik”]] w Lublinie, a następnie w [[Bydgoszcz]]y. Do 1949 r. założył wiele bibliotek czytelnikowskich w [[Województwo pomorskie (1945-1950)|województwie pomorskim (bydgoskim)]]. W 1950 r. otrzymał zadanie zorganizowania Wojewódzkiej Ekspozytury „Domu Książki” (dyrektor w 1950-1952). W 1952 r. pracował w Wydziale Finansowym Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Bydgoszczy, a w grudniu tego roku został powołany na stanowisko dyrektora [[Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Bydgoszczy|Biblioteki Miejskiej]] (obecnie Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna). Już jako dyrektor Biblioteki przez kilka miesięcy 1953 kierował również [[Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki „Stara Ochronka” w Bydgoszczy|Wojewódzkim Domem Kultury]]. Przyczynił się do ożywienia i uatrakcyjnienia działalności tej instytucji. Bibliotekę Miejską zreorganizował j przystosował do zadań stawianych tego rodzaju placówkom oświatowym. Znacznie rozszerzył sieć filii i punktów bibliotecznych: Wyodrębnił dział zbiorów specjalnych i dążył do jego wzbogacenia. Przyczynił się do szybkiego rozwoju czytelnictwa w [[Bydgoszcz]]y i [[Województwo bydgoskie (
Zmarł 23 lipca [[1990]] r. w [[Bydgoszcz]]y. Pochowano go na [[Cmentarz Komunalny w Bydgoszczy (ul. Wiślana)|cmentarzu przy ulicy Wiślanej]].
Linia 33:
Był także członkiem innych stowarzyszeń: [[Towarzystwo Wiedzy Powszechnej|Towarzystwa Wiedzy Powszechnej]] (pełnił w nim funkcje kierownicze), [[Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne w Bydgoszczy|Kujawsko-Pomorskiego Towarzystwa Kulturalnego w Bydgoszczy]] (współorganizator), [[Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej|Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej]] (członek Prezydium Zarządu Wojewódzkiego), Komitetu Walki i Męczeństwa (zasiadał w Prezydium).W 1981 r. wszedł w skład Komitetu Założycielskiego Budowy [[Leon Barciszewski (pomnik w Bydgoszczy)|Pomnika Leona Barciszewskiego]], a następnie działał w Społecznym Komitecie Budowy Pomnika Leona Barciszewskiego (do 1989).
Na uwagę zasługują jego artykuły i opracowania dotyczące [[Bydgoszcz]]y, [[Kujawy|Kujaw]] i [[Pomorze|Pomorza]], publikowane w „''Kalendarzu Bydgoskim''”, „''Kronice Bydgoskiej''” oraz prasie codziennej. Przez szereg lat gromadził materiały biograficzne z życia wybitniejszych postaci [[Województwo bydgoskie (
=== Rodzina ===
| |||