Cerber: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 15:
[[Hezjod]] (''Teogonia 311'') przedstawiał go jako bestię ''o spiżowym głosie i pięćdziesięciu głowach''<ref name="Borges">{{cytuj książkę |nazwisko = Borges| imię = Jorge Luis| nazwisko2 = Chądzyńska (tłum.)| imię2 = Zofia| autor link = Jorge Luis Borges| tytuł = Księga istot zmyślonych| wydawca = [[Prószyński i S-ka]]| miejsce = Warszawa| rok = 2000| strony = 32,33| isbn = 83-7255-740-3}}</ref>. Dopiero u późniejszych autorów Cerber miał trzy, dwie, a nawet tylko jedną głowę. Dla wchodzących dusz był wręcz uprzejmy, ale nie wpuszczał do [[Hades]]u żywych i nie wypuszczał zmarłych. Jednak [[Orfeusz]] udobruchał go śpiewem i grą na lirze. [[Sybilla (mitologia)|Sybilla]] prowadząc [[Eneasz (syn Anchizesa)|Eneasza]] uśpiła Cerbera ciastkiem z makiem i miodem ([[Wergiliusz]], ''[[Eneida]]'' ''6, 417-25''). Według późniejszej tradycji Cerber atakował również przychodzących do piekła zmarłych, dlatego do trumny wkładano placek na miodzie<ref name="Borges" />, aby go udobruchać.
Ujarzmienie i wyprowadzenie go na ziemię było ostatnią z 12 prac [[Herakles]]a (Herkulesa). Lecz gdy Herakles go uwolnił, Cerber potrzebował tylko jednego skoku, by powrócić do swego domu. Uważany był za syna [[Echidna|Echidny]] i [[Tyfon]]a oraz za brata Sfinksa, Hydry oraz Chimery. Cerber występuje często w [[Rzeźba|rzeźbie]] antycznej i malarstwie wazowym. W micie o 12 pracach Heraklesa przedstawiony był jako trzygłowy pies pokryty wężową łuską.mial 69 lat i to robil xd
{{Przypisy}}
| |||