Emil Maurice: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
+
+
Linia 15:
|www =
}}
'''Emil Maurice''' (ur. [[19 stycznia]] [[1897]] w [[Westermoor]], zm. [[6 lutego]] [[1972]] w [[Monachium]]) – z zawodu [[zegarmistrz]], jeden z pierwszych członków [[Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników|Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników]] (NSDAP) i bliski współpracownik [[Adolf Hitler|Adolfa Hitlera]], z którym przyjaźnili się przynajmniej od 1919 roku. Dowódca [[Sturmabteilung]] (SA).
 
== Biografia ==
W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] był żołnierzem oddziału artylerii przeciwlotniczej. W latach 1919-1920 był członkiem [[freikorps]]u „Oberland”. Związał się z Hitlerem i został jego ochroniarzem oraz kierowcą<ref>[[Bogusław Wołoszański]] ''Tamten okrutny wiek'', wyd. 2003, s. 106</ref>. Od 1919 roku był w [[Niemiecka Partia Robotników|Niemieckiej Partii Robotników]] (DAP) - członek nr 594, następnie w NSDAP<ref>Peter Hoffmann ''Osobista ochrona Hitlera'', wyd. 2012, s. 21</ref>. Był karany za zdefraudowanie pieniędzy<ref>[[Guido Knopp]] ''SS przestroga historii'', wyd. 2004, s. 23</ref>.
 
Wraz z założeniem [[Sturmabteilung]] (SA) w 1920 roku dla ochrony partyjnych spotkań Ordentruppe, szybko przekształconych w Saalschutz (Straż sal), Maurice został ich pierwszymdowódcą<ref>Bogusław [[ObersterWołoszański SA-Führer]]em''Największy (Najwyższymwróg DowódcąHitlera'', SA)wyd. 2012, s. 40</ref>. W 1923 roku Maurice został również dowódcą nowo powołanejnowopowołanej Stabswache - specjalnej kompanii mającej za zadanie strzec Hitlera na imprezach i zlotach [[Narodowy socjalizm|nazistów]], przemianowanej wkrótce na [[Stosstrupp Adolf Hitler]]<ref>Bogusław Wołoszański ''Największy wróg Hitlera'', wyd. 2012, s. 42</ref>.
 
W listopadzie 1923 wziął z Hitlerem udział w nieudanym zamachu stanu - [[Pucz monachijski|puczu monachijskim]], po którym został skazany na pozbawienie wolności i odbywał karę z Hitlerem w [[Więzienie Landsberg|więzieniu Landsberg]]<ref name="Legrand s. 152">Książka według pomysłu i pod kierownictwem Catherine i Jacques'a Legrand, redakcja Christopher Dobson ''Adolf Hitler'', wydanie polskie 1999, s. 152</ref>. Tam pełnił funkcję sekretarza Hitlera, jednak wkrótce zastąpił go [[Rudolf Heß]]<ref name="Nigel Cawthorne s. 17">Nigel Cawthorne ''Historia SS. Legiony śmierci w służbie Hitlera'', wyd. polskie 2012, s. 17</ref>. W 1925 roku, dwa lata po puczu, Emil Maurice i Adolf Hitler reaktywowali Stosstrupp Adolf Hitler, jako [[Schutzstaffel]] (SS). W tym okresie Hitler został członkiem SS nr 1, a Emil Maurice nr 2. W nowej organizacji Maurice został [[SS-Führer]]em, jednakże dowództwo nad SS objął [[Julius Schreck]] - pierwszy [[Reichsführer-SS]].