Ukraińska polityka historyczna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m
Wargo32.exe (dyskusja | edycje)
m Przekierowanie linku
Linia 10:
Wzorców dla [[polityka historyczna|polityki historycznej]] Ukrainy po 1991 roku dostarczyły publikacje ukraińskich autorów [[Migracja ludności|emigracyjnych]]<ref>David R. Marples, ''Heroes and Villains...'', s. XII</ref>. Wraz z zakończeniem [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w krajach zachodnich (głównie w [[Kanada|Kanadzie]], [[Stany Zjednoczone|USA]], [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], [[Australia|Australii]] i [[Nowa Zelandia|Nowej Zelandii]]) osiedliło się ponad 100 tysięcy Ukraińców, których większość stanowili emigranci z [[Galicja (Europa Wschodnia)|Galicji]]<ref group ="uwaga">''Niemożliwym jest powiedzieć, ilu z tych ukraińskich emigrantów było z Galicji, lecz przypuszczałbym, że stanowili ponad 80% całości.'' – J.P. Himka, ''A Central European diaspora under the Shadow of World War II: The Galician Ukrainians in North America '', s. 20–21 [http://ualberta.academia.edu/JohnPaulHimka/Papers/492249/A_Central_European_diaspora_under_the_Shadow_of_World_War_II_The_Galician_Ukrainians_in_North_America wersja elektroniczna]</ref>. Powojenni emigranci, wśród których było wielu [[nacjonalizm ukraiński|nacjonalistów ukraińskich]], zdominowali życie ukraińskiej [[diaspora (naród)|diaspory]]<ref>[[Per Anders Rudling]], ''Multiculturalism, memory, and ritualization: Ukrainian nationalist monuments in Edmonton, Alberta'', Nationalities Papers, 39:5, s.737</ref> zakładając własne instytuty naukowe, szkoły, muzea, wydawnictwa i stowarzyszenia. Emigracyjni naukowcy i publicyści opracowali i spopularyzowali własne interpretacje historii – gloryfikację OUN i UPA oraz ukraińską [[Martyrologia|martyrologię]] (Hołodomor, [[Wielki terror (ZSRR)|stalinowskie czystki i represje]])<ref group="uwaga">''Kompleks wiktymizacji w diasporze czasem wydaje się graniczyć z manią.'' – J.P. Himka, ''A Central European diaspora...'', s.27</ref>. Odrzucano przy tym oskarżenia, które naruszały wypracowany przez nich obraz wydarzeń; według [[Per Anders Rudling|Pera A. Rudlinga]] [[Kłamstwo oświęcimskie|negacjonizm]] stał się integralną częścią działalności ukraińskiej emigracji<ref group="uwaga">''Zaprzeczanie faszystowskiej i antysemickiej naturze OUN, jej zbrodniom wojennym, czystkom etnicznym i udziałowi w Holokauście stało się centralnym składnikiem intelektualnej historii ukraińskiej diaspory'' – P. Rudling, ''The OUN, the UPA and the Holocaust...'', s.20</ref>. W momencie uzyskania przez Ukrainę niepodległości w 1991 roku interpretacja historii opracowana przez diasporę była gotowym wzorcem, po który z czasem sięgnęły ukraińskie władze<ref group="uwaga">''W odróżnieniu od wielu innych postsowieckich republik ukraiński rząd nie musiał budować nowych narodowych mitów od podstaw, lecz zaimportował gotowe koncepcje ukształtowane w ukraińskiej diasporze.'' – P. Rudling, ''The OUN, the UPA and the Holocaust...'', s.1</ref>.
 
Początki polityki historycznej na Ukrainie sięgają lat 90. XX wieku. Prezydent [[Łeonid Kuczma|Leonid Kuczma]] usiłował prowadzić politykę eklektyczną łącząc wątki kozackie, sowieckie i nacjonalistyczne, co czyniło ją mało spójną<ref>{{cytuj stronę| url = http://serwisy.gazetawyborcza.pl/wyborcza/1,6858675399,3574215.html| tytuł = Polityka historyczna. Wariant kozacki | data dostępu = 2012-01-07 | autor = Marcin Wojciechowski| opublikowany = Gazeta.pl| data = 2006-08-27| język = pl}}</ref>. Zdaniem [[David Marples|Davida R. Marplesa]] rewizja sowieckiej interpretacji przeszłości przez rządy Ukrainy pojawiła się w połowie lat 90. XX wieku, natomiast tworzenie zupełnie nowej polityki pamięci jest widoczne od 2001 roku<ref>David R. Marples, ''Heroes and Villains...'', s. 263–264</ref>. Wszyscy badacze są zgodni, że najbardziej dynamicznie i konsekwentnie realizowano tę politykę w latach 2005–2010 za sprawą osobistego zaangażowania Wiktora Juszczenki.
 
== Wiktymizacja ==
Linia 111:
* {{cytuj stronę| url = http://www.russkiivopros.com/?pag=one&id=315&kat=9&csl=46#_edn13 | tytuł = BANDERA’S CONTROVERSY AND UKRAINE’S FUTURE | data dostępu = 2012-01-07 | autor = Mykoła Riabczuk| opublikowany = Russkiivopros.com| data = | język = en}}
* {{cytuj stronę| url = http://www.nybooks.com/blogs/nyrblog/2010/feb/24/a-fascist-hero-in-democratic-kiev/| tytuł = A Fascist Hero in Democratic Kiev | data dostępu = 2012-01-03 | autor = Timothy Snyder | opublikowany = The New York Review of Books | data = 2010-02-24| język = en}}
* {{cytuj stronę| url = http://serwisy.gazetawyborcza.pl/wyborcza/1,6858675399,3574215.html| tytuł = Polityka historyczna. Wariant kozacki | data dostępu = 2012-01-07 | autor = Marcin Wojciechowski| opublikowany = Gazeta.pl| data = 2006-08-27| język = pl}}
* {{cytuj stronę| url = http://www.bbn.gov.pl/download.php?s=1&id=3900 | tytuł = Kwestia jedności Ukrainy w kontekście bezpieczeństwa wewnętrznego i międzynarodowego | data dostępu = 2012-01-09 | autor = | opublikowany = [[Biuro Bezpieczeństwa Narodowego]] | data = | język = pl}}