Wersja z 12:13, 30 maj 2016 edytuj MOs810 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 64 385 edycji →‎Położenie, obszar i historia: rozb., źr. ← poprzednia edycja		Wersja z 15:31, 31 maj 2016 edytuj anuluj edycję MOs810 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 64 385 edycji rozb., źr. następna edycja →
Linia 14: Starołęki nie omijały tez klęski, zwłaszcza pożary. Dwa największe miały miejsce 5 października 1907 w Fabryce Mydła Ludwiga Ascha i 31 lipca 1910 w młynie braci Brummerów<ref name=Karol/>. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości przeprowadzono 11 czerwca 1919 wybory radnych gminy. Do głosowania upoważnione były 803 osoby. 1 października tego roku wybrano pierwszego polskiego [[sołtys]]a Starołęki – Kazimierza Wyszyńskiego. W 1921 we wsi mieszkało 1997 osób, w tym 1825 Polaków<ref name=Danuta>Danuta Książkiewicz-Bartkowiak, ''Piastowska Starołęka znów w Poznaniu. Przyłączenie gminy do miasta'', w: ''[[Kronika Miasta Poznania]]'', nr 4/2009, s.212-225, ISSN 0137-3552</ref>. Starołęka Mała (m.in. rejon ul. Maya i ul. św. Antoniego) przyłączona została do Poznania w styczniu [[1925]]. Starołękę Wielką (m.in. ul. Żorska, Kotwicza i inne) włączyły w granice miasta niemieckie władze okupacyjne podczas [[II wojna światowa\|II wojny światowej]]<ref name=Karol/>.▼ Poznań, przeżywający gwałtowny rozwój gospodarczy, cierpiał na brak gruntów pod rozwój przemysłu i budownictwa mieszkaniowego. Było to przyczyną poszukiwań nowych terenów, o które można by powiększyć obszar miejski. Starołęka Mała (m.in. rejon ul. Maya i ul. św. Antoniego) przyłączona została do Poznania w 1 stycznia [[1925]], wraz z innymi miejscowościami podmiejskimi, m.in. pobliskimi [[Żegrze]]m i [[Rataje\|Ratajami]]. Przez 10 lat od przyłączenia mieszkańcy nie byli obciążani [[podatek\|podatkami]] gruntowymi. Władze miejskie podkreślały wówczas, że akt włączenia ma wymiar symboliczny – do Poznania wróciła bowiem [[Piastowie\|piastowska]] Starołęka, która była własnością miejską już w 1253, przy lokacji miasta. Ostatnim sołtysem był Stanisław Grajczak, zamieszkały przy ul. Starołęckiej 41<ref name=Danuta/>. Problemem mieszkańców była słaba komunikacja z centrum Poznania. Docierała tu tylko [[autobusy miejskie w Poznaniu\|linia autobusowa]]. Najbliższa [[tramwaje w Poznaniu\|pętla tramwajowa]] znajdowała się na [[Dębiec\|Dębcu]], a otwarto ją w 1937. Dostępna była za pomocą kładki przy moście kolejowym na Warcie. Tramwaj na Starołękę dotarł dopiero w 1955. Stan dróg bocznych też był bardzo słaby, były one dziurawe, błotniste i w dużym stopniu nie oświetlone<ref name=Danuta/>. ▲~~Starołęka Mała (m.in. rejon ul. Maya i ul. św. Antoniego) przyłączona została do Poznania w styczniu [[1925]].~~ Starołękę Wielką (m.in. ul. Żorska, Kotwicza i inne) włączyły w granice miasta niemieckie władze okupacyjne podczas [[II wojna światowa\|II wojny światowej]]<ref name=Karol/>. == Przemysł ==

Starołęka: Różnice pomiędzy wersjami