Tożsamość Kuby Rozpruwacza: Różnice pomiędzy wersjami

'''James Kelly''' (20 kwietnia 1860 – 17 września 1929) – po raz pierwszy za Rozpruwacza uznał go Jim Tully w 1997<ref>Tully, Jim, ''Prisoner 1167: The madman who was Jack the Ripper''</ref>. James Kelly (wbrew nazwisku nie był spokrewniony z ostatnią „kanoniczną” ofiarą Rozpruwacza – [[Mary Jane Kelly]]) zamordował swoją żonę w 1883 dźgając ją nożem w gardło. Został uznany za niepoczytalnego i zamknięty w przytułku, z którego uciekł na początku 1888, posługując się dorobionym przez siebie kluczem. Po zabójstwie Mary Jane Kelly – ostatnim powszechnie uznawanym zabójstwie [[Kuba Rozpruwacz|Kuby Rozpruwacza]] – policja bezskutecznie poszukiwała Jamesa Kelly. W 1927 powrócił on niespodziewanie do przytułku, gdzie dwa lata później zmarł, prawdopodobnie z przyczyn naturalnych. Ed Norris – emerytowany oficer śledczy Oficjalnego Departamentu Policji Nowego Jorku (NYPD) zaprezentował w wyemitowanym przez [[Discovery Channel]] programie „Kuba RozpruwaczamRozpruwacz za Oceanem” (''Jack the Ripper in America'') pogląd, że to właśnie James Kelly był tajemniczym mordercą z [[Whitechapel]]. Jego zdaniem wielu faktów z życiorysu podejrzanego potwierdza prawdziwość tej teorii. Kelly pracował jako [[Tapicerstwo|tapicer]], co wymagało dużej precyzji w posługiwaniu się nożem. Opublikował także artykuł, w którym wyraził silną dezaprobatę moralną w stosunku do [[Prostytucja|prostytutek]] i poinformował, że będąc uciekinierem przebywał na „wojennej ścieżce”. Norris zauważył także, że w czasie jego pobytu w Nowym Jorku doszło tam do morderstwa Carrie Brown, przypominającego zbrodnie dokonane na londyńskich kurtyzanach.

'''Albert Wiktor''' (8 stycznia 1864 – 14 stycznia 1892) – wnuk [[Wiktoria Hanowerska|królowej Wiktorii]], po raz pierwszy wspomniany jako potencjalny podejrzany w biografii [[Edward VII|Edwarda VII]] autorstwa Philippe Julliana. Jullian stwierdził, że Albert Wiktor odpowiadał za tajemnicze zabójstwa na [[Whitechapel]], nie podając jednak źródła tej informacji. Możliwe jednak, że zaczerpnął ją od Thomasa E. A. Stowella, który z kolei w 1960 oświadczył, że powtórzył ją pisarzowi Colinowi Wilsonowi, a ten zaś podzielił się nią z Haroldem Nicolsonem, będącym bezpośrednim źródłem „niepublikowanych dotychczas anegdot” dla Julliana<ref> Evans, Stewart P. (październik 2002). [http://www.casebook.org/dissertations/dst-evansorigins.html „On the Origins of the Royal Conspiracy Theory”] ''Ripper Notes''. Opublikowane w Casebook: Jack the Ripper</ref><ref>Cook, Andrew (2006). ''Prince Eddy: The King Britain Never Had''. Stroud, Gloucestershire: Tempus Publishing Ltd. ISBN 0-7524-3410-1. ss. 8–9</ref>. Po raz pierwszy teoria została przedstawiona szerszej publiczności w 1970, gdy Stowell w czasopismieczasopiśmie ''The The Criminologist'' opublikował artykuł z sugestią, że [[Albert Wiktor (książę)|Albert Wiktor]] chorował na [[Kiła|kiłę]], która spowodowała u niego zaburzenia psychiatryczne, mogące być przyczyną morderstw. Jednakże jest to mało prawdopodobne, a sam książę posiadał mocne [[alibi]] podczas poszczególnych zabójstw<ref>Rumbelow, ss. 211–213</ref>. Później sam Stowell zaprzeczył swojej teorii<ref>Stowell, T.E. A. (9 listopada 1970). „Jack the Ripper”. ''The Times'' s.9; Issue 58018; col.F</ref> i zmarł kilka dni potem z przyczyn naturalnych, co utrudniło zamknięcie dochodzenia w tej sprawie. W tym samym tygodniu jego syn stwierdził, że spalił dokumenty dotyczące tej sprawy swojego ojca, gdyż uznał, że nie zawierają nic ważnego<ref>PHS (14 listopada 1970). „The Times Diary: Ripper file destroyed”. ''The Times'' s.12; Issue 58023; col.E</ref>. Później teorie łączące Alberta Wiktora z Rozpruwaczem rozwinęli inni badacze jak Stephen Knight. W swojej książce ''Jack the Ripper: The Final Solution'' opublikowanej w 1976 padło twierdzenie, że książę potajemnie ożenił się z katoliczką, która urodziła mu córkę. Po poznaniu tego faktu królowa Wiktoria, premier [[Robert Gascoyne-Cecil (3. markiz Salisbury)|Robert Gascoyne-Cecil, 3. markiz Salisbury]], policja oraz [[Wolnomularstwo|masoneria]] uknuli spisek mający zgładzić wszystkich świadków tych wydarzeń. Hipoteza ta jest jednak pod wieloma aspektami sprzeczna z faktami historycznymi, a sam Joseph Gorman (znany jako Joseph Sickert), na którego zeznaniach Knight oparł swoją książkę przyznał się, że to żart<ref>''The Sunday Times'', 18 lipca 1978, cytowane w Rumbelow, s.237</ref>. Inne teorie spiskowe na temat związku Alberta Wiktora z zbrodniami Rozpruwacza sugerują też uczestnictwo w nich innych osób np. malarza Waltera Sickerta, lekarza Williama Gulla czy poetę Jamesa Kennetha Stephena.