Frédéric Joliot-Curie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat., drobne merytoryczne |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) drobne techniczne |
||
Linia 25:
Później w ''Collège de France'' pracował nad [[reakcja łańcuchowa|reakcją łańcuchową]] i kontrolowaną reakcją nuklearną z użyciem [[rad (pierwiastek)|radu]] i [[ciężka woda|ciężkiej wody]]. Po inwazji hitlerowskich Niemiec udało mu się wyniki swoich badań przemycić do Anglii.
Brał czynny udział we francuskim ruchu oporu. Po wojnie rozpoczął pracę we francuskim ośrodku badań jądrowych w Orsay, następnie został dyrektorem ośrodka. Był [[komunizm|komunistą]], członkiem [[Francuska Partia Komunistyczna|Francuskiej Partii Komunistycznej]] od 1942. W 1950 odsunięty od prac w Orsay, pracował jednak dalej w ''Collège de France'', a po śmierci żony w 1956 objął katedrę fizyki na [[Uniwersytet Paryski|Sorbonie]]. Od 1950 do śmierci pełnił funkcję prezydenta [[Światowa Rada Pokoju|Światowej Rady Pokoju]]. Sygnatariusz [[apel sztokholmski|apelu sztokholmskiego]] w [[1950]] roku<ref>Dziennik Polski, rok VI, nr 91 (1861), Kraków 1 kwietnia 1950 roku, s. 1.</ref>.
Członek wielu prestiżowych towarzystw naukowych, odznaczony francuską [[Legia Honorowa|Legią Honorową]] III klasy. Od 1954 był członkiem zagranicznym [[Polska Akademia Nauk|Polskiej Akademii Nauk]]. W 1946 został odznaczony [[Order Krzyża Grunwaldu|Orderem Krzyża Grunwaldu]] III klasy<ref>11 lipca 1946 „za zasługi położone na polu opieki, pomoc okazaną Polakom we Francji i życzliwość do spraw polskich” {{Monitor Polski|1947|17|38}}</ref>, a w 1947 [[Order Odrodzenia Polski|Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski]]<ref>{{Monitor Polski|rok=1947|numer=58|pozycja=405}}</ref>. Natomiast w roku 1950 otrzymał [[Międzynarodowa Leninowska Nagroda Pokoju|Międzynarodową Leninowską Nagrodę Pokoju]].
| |||