Henryk Tomaszewski (reżyser): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
źródła/przypisy |
|||
Linia 8:
|data śmierci = [[23 września]] [[2001]]
|miejsce śmierci = [[Kowary]]
|zawód = [[taniec|tancerz]], [[reżyser]], [[pedagog]]
|współmałżonek =
|lata aktywności = 1949-1999
Linia 19:
}}
'''Henryk Tomaszewski''' (właśc. '''Henryk Karol König''') (ur. [[20 listopada]] [[1919]] w [[Poznań|Poznaniu]], zm. [[23 września]] [[2001]] w [[Kowary|Kowarach]])<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.culture.pl/baza-teatr-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/henryk-tomaszewski-1 | tytuł = Henryk Tomaszewski | data dostępu = 2011-10-27 | opublikowany = culture.pl | język = pl}}</ref> –
[[taniec|tancerz]], mim, [[Choreografia|choreograf]], [[reżyser]] [[teatr]]alny, [[pedagog]], założyciel i dyrektor [[Wrocławski Teatr Pantomimy|Wrocławskiego Teatru Pantomimy]]; jeden z najważniejszych artystów polskiego i światowego teatru drugiej połowy XX wieku, twórca zespołowego teatru mimów. Stworzył nową formę sztuki scenicznej zwaną "teatrem ruchu"<ref>{{Cytuj stronę | tytuł = Henryk Tomaszewski
== Biografia ==
Urodził się w 1919 roku w polsko-niemieckiej rodzinie kupieckiej w [[Poznań|Poznaniu]]. Jego ojciec był nauczycielem historii i wcześnie rozbudził w synu humanistyczne zainteresowania. Po wojnie, w 1945 roku, wyjechał do Krakowa, gdzie w latach 1945-1947 kształcił się w Studium Dramatycznym [[Iwo Gall
Z Krakowa przeniósł się do Wrocławia, gdzie w latach 1949-1959 był solistą [[Opera Wrocławska|Opery Wrocławskiej]] i tam zatańczył jedenaście ról, m.in. Księcia w ''Od bajki do bajki'', Pawia w ''Pawiu i dziewczynie'' (1949), Li Szan Fu w ''Czerwonym maku'' (1952) oraz Diabła w ''[[Pan Twardowski (postać)|Panu Twardowskim]]'' (1953), które uznano za wybitne, podkreślając nowatorstwo środków aktorsko-ruchowych.
W 1955 roku za etiudę ''Pianista'' Tomaszewski otrzymał srebrny medal na Międzynarodowym Festiwalu Młodzieży i Studentów w Warszawie. Nagroda ta była bodźcem do powołania Studia Pantomimy, które powstało w 1956 roku przy Państwowych Teatrach Dramatycznych, a niespełna trzy lata później zostało upaństwowione jako [[Wrocławski Teatr Pantomimy]]<ref>{{Cytuj|autor=Encyklopedia teatru polskiego|tytuł=Jak cicho jest spotkać Mima|czasopismo=Encyklopedia teatru polskiego|data dostępu=2016-06-10|opublikowany=Encyklopedia teatru polskiego|url=http://www.encyklopediateatru.pl/artykuly/36101/jak-cicho-jest-spotkac-mima}}</ref>. Swój autorski teatr H. Tomaszewski z powodzeniem prowadził przez czterdzieści pięć lat, zrealizował w nim dwadzieścia cztery programy, były nimi: krótkie formy pantomimiczne, m.in.: ''Płaszcz'' (1956) czy ''[[Woyzeck (sztuka)|Woyzeck]]'' (1959), abstrakcyjne formy pantomimiczne, takie jak: ''Ziarno i skorupa'' (1961) i ''Labirynt'' (1963), fabularna pantomima ''[[Gilgamesz]]'' (1968) i
Tomaszewski pracował także jako choreograf i reżyser w [[
W listopadzie 1994 roku otwarto w Karpaczu [[Muzeum Zabawek w Karpaczu|Miejskie Muzeum Zabawek]] ze zbiorów Henryka Tomaszewskiego
== Współpraca ze Służbą Bezpieczeństwa PRL ==
Linia 40:
W 1964 SB zaniechała z nim formalnej współpracy, umieszczając w zespole Tomaszewskiego tajnych współpracowników TW "Zawisza" i TW "Teodor"<ref>[http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/38818.html Teczka Henryka Tomaszewskiego]</ref>. Powodem były zbyt ogólne notatki oraz informacje koncentrujące się tylko na Pantomimie. Kontakt SB z Tomaszewskim okazał się nieskuteczny i nieprzydatny. DO roku 1966 SB utrzymywała jeszcze kontakty z Tomaszewskim na zasadzie "kontaktu poufnego".
Po okresie "współpracy" z SB, Tomaszewski stał się osobą inwigilowana przez Służby. W notatce z maja 1967 roku, oficer SB zanotował, by poddać Tomaszewskiego "aktywnej kontroli operacyjnej" i założyć mu podsłuch w mieszkaniu. SB obawiało się Tomaszewskiego głównie z powodu jego licznych zagranicznych kontaktów
== Odznaczenia i nagrody ==
|