August Strindberg: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m sekcja |
drobne redakcyjne, wikizacja |
||
Linia 31:
W 1875 Strindberg poznał Siri von Essen, z którą ożenił się w 1877. Burzliwe, trwające 14 lat małżeństwo, stało się m.in. inspiracją do powstania powieści (napisanej po francusku) ''[[Spowiedź szaleńca]]'' (1888). W 1883, wskutek nagonki po wydaniu zbioru tekstów publicystycznych ''Nowe państwo'' (1882), Strindberg z rodziną opuścił [[Szwecja|Szwecję]]; wyjechał najpierw do [[Francja|Francji]], następnie do [[Szwajcaria|Szwajcarii]]. Na dalsze kłopoty naraził się, wydając pierwszy tom opowiadań pt. ''Historie małżeńskie'' (1884). Nakład został skonfiskowany, a Strindberg oskarżony o obrazę religii, jednak w procesie zapadł wyrok uniewinniający.
[[Plik:Władysław Ślewiński - Portret Augusta Strindberga.jpg|thumb|left|upright=0,5|[[Władysław Ślewiński]], ''Portret Augusta Strindberga'' (ok. 1896), [[Muzeum Narodowe w Warszawie]]]]
[[Plik:The Town, 1903.jpg|thumb|right|upright=0,8|''[[Miasto (obraz)|Miasto]]'',
Nadal na dobrowolnym wygnaniu, tym razem we Francji, Szwajcarii, [[Niemcy|Niemczech]] i [[Dania|Danii]], Strindberg napisał najważniejsze ze swoich utworów: [[autobiografia|autobiografię]] ''Syn służącej'' (1886), powieść ''Mieszkańcy Hemsö'' (1887) oraz naturalistyczne dramaty pt. ''Ojciec'' (1887) i ''Panna Julia'' (1888). Na krótko wrócił do Szwecji, gdzie powstała powieść ''Na pełnym morzu'' (1890). Jednak po rozwodzie z pierwszą żoną zdecydował się ponownie opuścić Szwecję i wyjechać do [[Berlin]]a. Tam obracał się w kręgach niemiecko-skandynawskiej bohemy, do której należeli m.in. [[Stanisław Przybyszewski]] i [[Edvard Munch]], poznał tam również Fridę Uhl, austriacką dziennikarkę, która na krótko została jego żoną.
Linia 90:
== Malarz i fotograf ==
Strindberg próbował swych sił w malarstwie najpierw we wczesnych latach 1870. tworząc naturalistyczne [[pejzaż]]e w czasie pobytów na wyspie Kymmendö, w [[archipelag]]u sztokholmskim. Ciekawsze i odważniejsze obrazy powstały po roku 1892, kiedy wrócił do podobnych tematów: skał, chmur i morza, nadając im nieporównanie więcej [[Ekspresja (psychologia)|ekspresji]], zbliżając się do [[Abstrakcja (sztuka)|abstrakcji]] i świadomie pozwalając na interwencję przypadku przy tworzeniu wizerunku na płótnie. Napisał też krótki esej ''Nowe sztuki czyli rola przypadku w powstawaniu dzieła sztuki'', w którym przedstawił m.in. powstanie swojego [[obraz]]u,
Strindberg zajmował się również fotografią. Spośród jego dzieł [[fotografia|fotograficznych]] na uwagę zasługuje seria 25 "malarskich" [[autoportret]]ów z lat 1886, 1893 i 1906.
| |||