Bieżyce: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Pszczółka (dyskusja | edycje)
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m →‎top: poprawa linkowań
Linia 28:
'''Bieżyce''' – ([[Język niemiecki|niem.]] ''Groß Bösitz'', [[Język dolnołużycki|łuż.]] ''Běšce'')<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Lehmann | imię = Rudolf | tytuł = Historisches Ortslexikon für die Niederlausitz Band 2. Die Kreis Cottbus, Spremberg, Guben und Sorau| data = 2011 | wydawca = | miejsce = | isbn = 978-3-941919-90-7 | strony =}}</ref> [[wieś]] w [[Polska|Polsce]] położona w [[województwo lubuskie|województwie lubuskim]], w [[Powiat krośnieński (województwo lubuskie)|powiecie krośnieńskim]], w [[Gubin (gmina wiejska)|gminie Gubin]].
 
[[Podział administracyjny Polski (1975–1998)|W latach 1975-1998]] miejscowość administracyjnie należała do [[Województwo zielonogórskie (1975-1998)|województwa zielonogórskiego]].
 
Położone na wschód od Gubina przy drodze łączącej Gubin z Bobrowicami, stanowią praktycznie przedmieście Gubina. Pierwotnie wieś była typową ulicówką, obecnie układem ulicowo rzędowym. Pierwsza wzmianka o Bieżycach pochodzi z dokumentów cesarza Ottona III z 1000 roku. Na przestrzeni wieków wieś zmieniała swoją nazwę: w 1830 - Bezdicz, 1499 - Grossen Besitz, 1542 - Grossbesicz<ref name="traczyk0">Zygmunt Traczyk: ''Ziemia Gubińska 1939 – 1949…'' s. 173</ref>. Majątek należący do Bieżyc został w latach 1880 - 1903 podzielony na małe gospodarstwa chłopskie. Do Bieżyc należała wcześniej też winnica, owczarnia i zniszczony w 1939 roku wskutek pożaru wiatrak na kozłach. Znajdował się tutaj również park z pałacykiem, który istniał do końca wojny. Zaniedbany i zniszczony został rozebrany<ref name="traczyk1">Zygmunt Traczyk: ''Ziemia Gubińska 1939 – 1949…'' s. 174</ref>. W 1996 roku założone zostało Muzeum Gospodarstwa Wiejskiego. Opiekę nad nim sprawują Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej i Gubińskie Towarzystwo Kultury. Bieżyce liczą około 350 mieszkańców. We wsi znajduje się sklep spożywczy.