Supinum: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 2:
Supinum występuje też w [[Język szwedzki|języku szwedzkim]], gdzie służy on przede wszystkim do tworzenia czasów przeszłych teraźniejszo-przeszłego (''perfekt'') i zaprzeszłego (''pluskvamperfekt'') razem z posiłkowym ''har''/''hade'' (ter./przeszł.; ozn. również „mieć”, sup. ''haft''); mimo iż szwedzki dysponuje imiesłowem czasu przeszłego, nie jest on wykorzystywany w tworzeniu tych czasów złożonych (zob. [[Gramatyka języka szwedzkiego#Supinum|supinum w języku szwedzkim]]).
Niektórzy gramatycy nazwą „supinum” określają konstrukcję „''to'' + [[bezokolicznik]]” w języku angielskim wyrażającą cel, np. ''To err is human; to forgive divine.'', „Błądzić to rzecz ludzka, przebaczać – boska” ([[Alexander Pope]]).
=== Przykłady ===
| |||