Fryderyk II Łagodny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
linki
linki
Linia 30:
|miejsce spoczynku =
|ojciec = [[Fryderyk I Kłótnik]]
|matka = [[Katarzyna z Brunszwiku-LüneburgaWelf]]
|rodzeństwo =
|1. związek = żona
Linia 44:
'''Fryderyk II Łagodny''' (ur. [[22 sierpnia]] [[1412]] r. w [[Lipsk]]u, zm. [[7 września]] [[1464]] r. tamże) – [[władcy Saksonii|książę saski]] i [[Elektorzy Rzeszy|elektor Rzeszy Niemieckiej]] od [[1428]] r. z dynastii [[Wettynowie|Wettinów]].
 
Był najstarszym z synów pierwszego elektora saskiego z dynastii Wettynów [[Fryderyk I Kłótnik|Fryderyka I Kłótnika]] oraz [[Katarzyna Welf|Katarzyny]] z [[Brunszwik-Lüneburg|Brunszwiku-Lüneburga]]. Po śmierci ojca w 1428 r. odziedziczył władzę w [[Saksonia|Saksonii]] wraz ze swoimi trzema młodszymi braćmi (Henrykiem, Zygmuntem i [[Wilhelm II (landgraf Turyngii)|Wilhelmem]]), przy czym Fryderykowi, jako najstarszemu przypadła godność elektora Rzeszy. Objął władzę w obliczu zagrożenia ze strony [[Czechy|Czech]] – [[husyci]] pustoszyli wówczas całą Saksonię. Sytuację zdołał opanować dopiero po kilku latach: w 1432 r. zawarł pokój z husytami, pozostał jednak ich przeciwnikiem na arenie politycznej (husyci ponownie zaatakowali Saksonię w 1438 r., ponieśli jednak porażkę).
 
W okresie swojego panowania zaangażował się przede wszystkim w działania na rzecz wewnętrznego wzmocnienia i konsolidacji Saksonii, a także poszerzenia jej granic poprzez przejmowanie należnego mu dziedzictwa (m.in. chodziło tu o [[Turyngia|Turyngię]]). Staraniom tym pomagała przyjaźń Fryderyka z [[władcy Niemiec|królem Niemiec]] (od 1438 r.) [[Albrecht II Habsburg|Albrechtem II Habsburgiem]], który rozstrzygnął na korzyść Fryderyka spór o część [[Miśnia|Miśni]] w 1439 r. Fryderyk odparł też roszczenia do tytułu elektorskiego w Saksonii ze strony książąt [[Sachsen-Lauenburg|Lauenburga]], którzy sprzymierzyli się z [[Brandenburgia|Brandenburgią]] (konflikt został zakończony ostatecznie w 1441 r., gdy Fryderyk porozumiał się z margrabiami brandenburskimi).