Wersja z 13:01, 19 cze 2016 edytuj Wierzbowski (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 1070 edycji zdjęcia, nazwa Muzeum Krajoznawczego ← poprzednia edycja		Wersja z 23:44, 26 cze 2016 edytuj anuluj edycję Emptywords (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 101 295 edycji WP:SK, lit. następna edycja →
Linia 19: \|wysokość = 132 \|rok = 2015 \|liczba ludności = 294 962 \|gęstość zaludnienia = 2868 \|numer kierunkowy = +380 532 Linia 27: \|plan miasta = \|stopniN = 49 \|minutN = 34 \|sekundN = \|stopniE = 34 \|minutE = 34 \|sekundE = \|kod mapy = obwód połtawski \|commons = Category:Poltava Linia 35: \|www = http://www.rada-poltava.gov.ua }} [[Plik:October Parc Poltava 1550.JPG\|thumb~~\|right~~\|Ogród Korpusny w śródmieściu Połtawy]] '''Połtawa''' ([[Język ukraiński\|ukr.]] Полтава) – miasto w środkowo-wschodniej części [[Ukraina\|Ukrainy]], nad [[Worskla\|Worsklą]]. Siedziba władz [[Obwód połtawski\|obwodu]] oraz [[Rejon połtawski\|rejonu połtawskiego]]. Jest ważnym ośrodkiem kulturalnym i dużym węzłem komunikacyjnym. Linia 57: === Kozackie czasy === W pierwszej połowie [[XVII wiek\|XVII]] wieku Połtawa to część zadnieprzańskich dóbr [[Wiśniowieccy herbu Korybut\|Wiśniowieckich]]. W roku 1630 została oddana Bartłomiejowi Obałkowskiemu, w 1641 ~~przeszedła~~przeszła do [[Stanisław Koniecpolski (hetman)\|Stanisława Koniecpolskiego]] i po raz pierwszy nazwana miastem. Mniej więcej w tych latach Połtawa uzyskała [[prawo magdeburskie]], choć feudałowie i nadal wtrącali się w sprawy miasta. W tych czasach pracowali w Połtawie [[garncarze]], [[Kowalstwo\|kowale]], [[szewcy]]. Po [[powstanie Chmielnickiego\|powstaniu Chmielnickiego]] Połtawa stała się centrum administracyjnym i wojskowym [[pułk połtawski\|pułku połtawskiego]] w składzie [[Hetmanat]]u. W tym czasie Połtawa rozwija się aktywnie ze względu kulturowo-gospodarczego — budowano [[monaster]] [[Podwyższenie Krzyża Świętego\|Podwyższenia Krzyża Świętego]], w mieście mieszkali i pracowali twórcy kronik kozackich [[Samuel Wełyczko]] i Hryhorij Hrabianka, poeta Iwan Wełyczkowski. Linia 73: [[Plik:Вигляд Олександрівського майдану в Полтаві.jpg\|thumb\|400px\|Kolisty Plac Aleksandrowski w Połtawie, 1808 r.]] W 1802 miasto zostało stolicą [[Gubernia połtawska\|~~gubernii~~guberni]]. W latach 1803-1805 jest zaprojektowane i zbudowane [[śródmieście]] — unikatowy zespół z kolistego placu, z którego rozchodzą się promieniście osiem ulic. W 1811 roku, w centrum placu został odsłonięty pomnik Chwały poświęcony rocznicy zwycięstwa wojska rosyjskiego nad szwedzkim. Bogata wielkim dziedzictwem historycznym Połtawa wkrótce stała się centrum kulturalnego i duchowego życia Małorosji. Od 1818 tu działała znana [[loża wolnomularska\|loża masońska]] „Umiłowanie prawdy”, której członkami byli [[Iwan Kotlarewski]], W. Łukaszewicz, W. Tarnowski i wielu innych. W 1820 roku są otwarte Instytut Szlachetnych Panien, szkoła religijna, szkoła ogrodnicza, w 1840 roku [[Korpus kadetów]]. W latach 1818-1819 w tutejszej uczelni studiował [[Nikołaj Gogol]]. W [[gimnazjum]] połtawskim uczono dramaturga i reżysera teatralnego Mychajła Staryckiego, historyka i działacza społecznego [[Mychajło Drahomanow\|Mychajła Drahomanowa]], matematyka [[Michaił Ostrogradski\|Michaiła Ostrogradskiego]]. Tutaj przez prawie całe życie pracował Iwan Kotlarewski. W 1844 roku miasto zwiedzał [[Taras Szewczenko]]. Tu pracowali i tworzyli [[Iwan Neczuj-Łewycki]], [[Panas Myrny]], [[Wasilij Dokuczajew]] i jego uczniowie [[Władimir Wiernadski\|Wołodymyr Wernadski]], lekarz [[Nikołaj Sklifosowski]]. W 1846 połtawscy intelektualiści W. Biłozerski, G. Andruski i inni wstąpili do założonego w Kijowie [[Bractwo Cyryla i Metodego\|Bractwa Cyryla i Metodego]]. Na początku 1860 w mieście z 30 tysiącami mieszkańców zostały odkryte gimnazjum dla kobiet, szkoła dzienna oraz 5 sobotnich i niedzielnych. W 1865 mieszkało w Połtawie 665 katolików. W 1881 roku miasto liczyło 41 tys. mieszkańców.

Połtawa: Różnice pomiędzy wersjami