Łuna 3: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m →‎Przebieg misji: poprawa literówek, replaced: nie znaną → nieznaną
SPUTNIK 1 (dyskusja | edycje)
Dodanie zdjęcia wykonanego przez próbnik.
Linia 42:
 
Po udanym wystrzeleniu i przelocie nad biegunem północnym drogą radiową wyłączono stopień ucieczkowy Blok-E rakiety nośnej, który skierował '''Łunę''' na trajektorię translunarną. Po wejściu na nią, sonda ustabilizowała własne położenie dzięki zestawom [[Fotokomórka|fotokomórek]] reagujących na światło słoneczne. Kiedy sonda przelatywała nad okolicami południowego bieguna Księżyca, jej czujniki wykryły Słońce. Sonda odwróciła się spodem w kierunku Księżyca. Wtedy też Srebrny Glob znalazł się w polu widzenia innych sensorów, umieszczonych na szczycie statku. Reagując na ich sygnały statek odwrócił się [[obiektyw]]em w kierunku powierzchni Księżyca i wyłączył czujniki słoneczne. 7 października, o godz. 03:30 GMT, rozpoczęło się fotografowanie trwające przez 40 minut lotu. Sesja rozpoczęła się z odległości 63 500 km (planowo miało to być 62 000 km), kiedy to wykonano pierwszą fotografię i zakończyła w odległości 66 700 km, kiedy to wykonano ostatnią. Po przelocie nad północnym biegunem Księżyca, aparat zaczął powracać na Ziemię po zaplanowanej [[orbita|orbicie]], tak aby cały czas znajdował się w polu odbioru śledzących go stacji naziemnych. Nadajnik '''Łuny 3''' nie miał wystarczającej mocy by przesyłać sygnały z takiej odległości. Musiano zaczekać aż znajdzie się wystarczająco blisko naszej planety. 8 października sonda podjęła próbę przesłania zdjęć, jednak sygnał był niewystarczająco silny. Udało się to dopiero 18 października.
[[Plik:Luna 3 moon.jpg|alt= Jedno ze zdjęć niewidocznej z Ziemi półkuli księżyca wykonane przez próbnik|ramka|333x333px|Jedno ze zdjęć niewidocznej z Ziemi półkuli księżyca wykonane przez próbnik]]
 
Naukowcy uzyskali 17 nadających się do użytku fotografii z 29 zrobionych. Obejmowały one około 70% powierzchni półkuli niewidocznej. Zdjęcia wykonane przez '''Łunę 3''' były bardzo niewyraźne, jednakże pozwoliły na rozróżnienie kilku krain selenograficznych. Wtedy też po raz pierwszy przekonano się, że strona niewidoczna zdominowana jest przez wyżyny, z bardzo niewielką ilością „mórz”, „jezior” i „zatok”. Dzięki zdjęciom '''Łuny 3''' odkryto niezwykłą wielopierścieniową formację, którą nazwano [[Mare Orientale|Morzem Wschodnim]] (''Mare Orientale''), i ponadto dwa inne [[Morze księżycowe|morza]] – [[Mare Moscoviense|Moskiewskie]] (''Mare Moscovrae'') i Morze Snów (''Mare Desiderii''). Pierwsze fotografie pozwoliły także na wyodrębnienie kilku dużych formacji kraterowych i nadanie im nazw (m.in. [[Konstantin Ciołkowski|Ciołkowskiego]], Łomonosowa czy Mendelejewa). Kontakt z '''Łuną 3''' został utracony 22 października. 29 kwietnia 1960 statek wszedł w górne warstwy atmosfery ziemskiej i spłonął.