David Cameron: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
→Lider opozycji: lit. |
||
Linia 39:
=== Lider opozycji ===
Po kolejnej porażce konserwatystów w wyborach w maju 2005 ze stanowiska lidera partii zrezygnował [[Michael Howard]]. Cameron zgłosił swoją kandydaturę 29 września. Zyskał poparcie innego wiceprzewodniczącego partii, [[Michael Ancram|Michaela Ancrama]], byłego lidera konserwatystów [[William Hague|Williama Hague'a]], Kanclerza Skarbu w gabinecie cieni [[George Osborne|George'a Osbone'a]] oraz [[Oliver Letwin|Olivera Letwina]] i [[Boris Johnson|Borisa Johnsona]]<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/4304664.stm BBC NEWS | UK | UK Politics | Tory leadership: Who backed who?]</ref>. W swojej deklaracji Cameron ogłosił, że chce, aby ludzie znów byli dumni z faktu bycia konserwatystami<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/4306540.stm BBC NEWS | UK | UK Politics | Cameron targets 'new generation']</ref>.
Pierwsza tura wyborów na przewodniczącego partii odbyła się 18 października. Oprócz Camerona w wyborcze szranki stanęli: [[Kenneth Clarke]] (
Druga tura odbyła się 20 października. Tym razem wygrał Cameron (90 głosów) przed Davisem (57 głosów). Odpadł Fox (51 głosów). W trzeciej turze głosowali wszyscy członkowie Partii Konserwatywnej. Cameron wygrał zdecydowanie, uzyskując 78% głosów. Jego wybór na przewodniczącego Partii Konserwatywnej i jednocześnie lidera opozycji został ogłoszony 6 grudnia<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/4502652.stm BBC NEWS | UK | UK Politics | Cameron chosen as new Tory leader]</ref>.
Po wyborach, Cameron odszedł w znacznym stopniu od tradycyjnego programu konserwatystów, wprowadzając doń liczne zmiany. Polegają one
Chęć tak radykalnej, w pewnych dziedzinach, zmiany wizerunku partii wywołała konflikt z grupą starszych jej działaczy, ale równocześnie zaowocowała wzrostem jej notowań, które przyniosły konserwatystom zwycięstwo w wyborach parlamentarnych w 2010.
|