Piotr I Karadziordziewić: Różnice pomiędzy wersjami

|ojciec = [[Aleksander Karadziordziewić (1806-18851806–1885)|Aleksander Karadziordziewić]]

'''Piotr I Karadziordziewić''' (cyr. Петар I Карађорђевић, lat. Petar I Karađorđević) (ur. [[29 czerwca]] [[1844]] w [[Belgrad]]zie, zm. [[16 sierpnia]] [[1921]]). Urodził się jako piąte dziecko księcia Aleksandra i księżnej Persidy. Pierwszy monarcha konstytucyjny [[Serbia|Serbii]]. Doszedł do władzy w wyniku [[Zamach stanu|puczu]] wojskowego w [[1903]], który obalił dynastię [[dynastia Obrenowiciów|Obrenowić]].

Edukację rozpoczął w Belgradzie, gdzie skończył szkołę podstawową i gimnazjum. Potem kontynuował ją w szkołach wyższych w [[Genewa|Genewie]] i [[Paryż]]u. Walczył po stronie Francuzów w wojnie [[wojna francusko-pruska|francusko-pruskiej 1870-18711870–1871]], a w 1875 przyłączył się do bośniackiego powstania przeciwko [[Imperium Osmańskie|imperium osmańskiemu]]. Podczas [[wojny bałkańskie|wojen bałkańskich]] dowodził zwycięską serbską armią. Wynikiem wojen bałkańskich było wzmocnienie pozycji Serbii i osłabienie imperium osmańskiego. W wyniku trudów wojny podupadł na zdrowiu i zrezygnował tymczasowo z pełnienia urzędu na rzecz swojego syna [[Aleksander I Karadziordziewić|Aleksandra I.]], który został [[regent]]em. Niebawem [[Austro-Węgry]] wypowiedziały wojnę Serbii, rozpoczynając tym samym [[I wojna światowa|I wojnę światową]]. W grudniu 1918 powrócił do kraju, aby objąć tron nowo utworzonego [[Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców|Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców]], później nazywanego [[Jugosławia|Jugosławią]]. Po jego śmierci na tron wstąpił jego syn Aleksander.