ORP Piorun (1940): Różnice pomiędzy wersjami

Pierwszym przydziałem była służba eskortowa w „Western Approaches” (rejon odpowiedzialności obejmujący zachodnie podejścia do Wysp Brytyjskich), w 10. grupie eskortowej pod dowództwem kmdr. D.K. Baina (''Destroyer Captain''), stacjonującej w Greenock{{odn|Kindell|2012}}. Okręt bazował w [[Scapa Flow]], [[Greenock]] i [[Gourock]]. Podczas postoju w Gourock 26 grudnia 1940 roku ORP „Piorun” (i stojąca w burtę [[ORP Błyskawica|ORP „Błyskawica”]]) były wizytowane przez Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych – gen. [[Władysław Sikorski|Władysława Sikorskiego]]{{odn|Pławski|2003|s=335-343}}. Okręt wraz z innymi niszczycielami 7. flotylli niszczycieli komandora [[Stephen Harry Tolson Arliss|S.H.T. Arlissa]]{{u|uwagaJ}} uczestniczył w eskortowaniu konwojów. 11 stycznia w Scapa Flow z powodu zatankowania zanieczyszczonej wodą morską ropy okręt stracił zdolność manewrową, doznał uszkodzeń i stracił kotwicę podczas akcji mającej uchronić okręt przed wyrzuceniem na skały. Remont trwał kilka dni. 25 stycznia 1941 roku okręt wyszedł z portu jako eskorta głównych siły ''Home Fleet'' podczas nieudanej akcji mającej na celu przechwycenie niemieckich okrętów liniowych „[[Scharnhorst (1939)|Scharnhorst]]” i „[[Gneisenau (1938)|Gneisenau]]”. 28 stycznia na Atlantyku wskutek uderzeń dużych fal doszło do niewielkich pęknięć pokładu i innych uszkodzeń. Naprawa z udziałem warsztatowca [[HMS Maidstone|HMS „Maidstone”]]{{u|uwagaI}} trwała do 5 lutego. Od 8 lutego okręt był ponownie w służbie konwojowej i na patrolach przeciwko okrętom podwodnym. 23 stycznia 1941 roku powrócił do Greenock, skąd wyruszył do Glasgow na remont. W nocy z 13 na 14 lutegomarca podczas bombardowania miasta i stoczni przez niemieckie samoloty dwie bomby zapalające trafiły „Pioruna”, jednak dzięki sprawnej akcji ratowniczej usunięto je, zanim wybuchły. Załoga „Pioruna” uczestniczyła ponadto w gaszeniu pożarów na sąsiadujących okrętach (m.in. na budowanym pancerniku [[HMS Duke of York (1941)|HMS „Duke of York”]] oraz eskortowcu typu ''[[Niszczyciele typu Hunt|Hunt]]'') oraz ogniem artyleryjskim niszczyła zrzucane na spadochronach miny{{odn|Pławski|2003|s=355-356}}. Za swą postawę załoga otrzymała pochwałę od szefa KMW{{odn|Borowiak|2000|s=15}}. Od 24 marca okręt był ponownie w służbie konwojowej. Od 5 do 12 kwietnia eskortował konwój, w którym znajdował się pancernik [[HMS Resolution (1916)|HMS „Resolution”]], na pokładzie którego w podróż do [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]] udawał się gen. Sikorski. 13 kwietnia został odkomenderowany z eskorty konwoju w celu udzielenia pomocy krążownikowi pomocniczemu [[SS Rajputana|HMS „Rajputana”]], który został storpedowany przez U-boota. „Piorun” wraz z niszczycielem [[HMS Legion (1940)|HMS „Legion”]] uratowali około 285 rozbitków z tego okrętu{{odn|Pławski|2003|s=361}}. W drodze powrotnej z [[Reykjavík|Reykjaviku]] do Greenock „Piorun” eskortował konwój, w skład którego wchodził [[MS Batory|m/s „Batory”]]. 20 kwietnia „Piorun” uratował 2 rozbitków z trawlera HMS „Topaz”{{odn|Borowiak|2000|s=16}}.