Wikipedia

Dżabhat an-Nusra: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Siekański (dyskusja | edycje)
715 edycji
dodałem inne dla nazwy Dżabhat an-Nusra, podświetlenie hasła.
m dr. red., lit.
Linia 23:
Rola [[dżihad]]ystów w Syrii wzrosła kiedy w grudniu 2011 amerykańscy żołnierze po ośmiu latach wycofali się z sąsiedniego [[Irak]]u. Wówczas do Syrii przez wschodnią granicę zaczęli przenikać islamiści, którzy wykorzystali chaos w kraju, poparli sunnicką opozycję, dążąc do ustanowienia w Syrii [[kalifat]]u. Z tego też powodu [[Stany Zjednoczone]] sceptycznie nastawione były do dozbrajania powstańców, gdyż wysoce prawdopodobnie było, że broń trafiała by w ręce terrorystów<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/153233#.T1C5nnmEZm4|tytuł=Linton: Arming support Al-Qaeda for Syrian rebels|data=2012-02-12|opublikowany=israelnationalnews.com|język=en|data dostępu=2012-03-31}}</ref>.
 
W kwietniu 2013 dowódca Islamskiego Państwa w Iraku, [[Abu Bakr al-Baghdadi]] ogłosił fuzję z Dżabhat an-Nusra. Została ona odrzucona przez al-Dżaulaniego. Decyzja al-Baghdadiego została również skrytykowana przez lidera Al-Ka’idy [[Ajman az-Zawahiri]] nazwał tą decyzję błędem i ją anulował<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.aljazeera.com/news/middleeast/2013/06/2013699425657882.html|tytuł=Qaeda chief annuls Syrian-Iraqi jihad merger|data=2013-06-10|opublikowany=Al Dżazira|język=pl|data dostępu=2013-07-12}}</ref>. Al-Baghdadi nie podporządkował się decyzji az-Zawahiriego i 15 czerwca 2013 ogłosił, iż oba podmioty będą działać jako jedna organizacja pod nazwą [[Państwo Islamskie|Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.aljazeera.com/news/middleeast/2013/06/2013615172217827810.html|tytuł=Iraqi al-Qaeda chief rejects Zawahiri orders |data=2013-06-15|opublikowany=Al Dżazira|język=pl|data dostępu=2013-08-06}}</ref>.
 
Na początku listopada 2013 lider Al-Kai'dy [[Ajman az-Zawahiri]] po raz kolejny nakazał rozwiązanie ISIS i powrót bojowników dawnego ISI do Iraku, z kolei filią światowej Al-Ka'idy w Syrii obwołał ugrupowanie Dżabhat an-Nusra. Zmarginalizowany ISIS porzucił sojusz z Dżabhat an-Nusra, wdając się z nimi w bratobójczą walkę<ref name="haar">[http://www.haaretz.com/news/middle-east/1.563189 Top Syrian rebel commander denies reports of fleeing] haaretz.com</ref>.
Linia 42:
27 czerwca 2012 bojownicy Frontu zaatakowali w okolicach stolicy Syrii siedzibę prorządowej stacji Al-Ikhbarija TV. W wyniku wybuchu ładunków wybuchowych zginęło siedem osób, a studio nagrań zostało zniszczone<ref>{{cytuj stronę|url=http://mg.co.za/article/2012-06-27-seven-killed-in-attack-on-syrian-tv-station/|tytuł=Seven killed in attack on Syrian TV station|data=2012-06-27|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2012-10-01}}</ref>. 3 sierpnia 2012 terroryści ogłosili, iż przeprowadzili egzekucję Muhammada as-Sa’ida, prezentera telewizyjnego porwanego w 19 lipca 2012<ref>{{cytuj stronę|url=http://blogs.aljazeera.com/topic/syria/syrian-tv-presenter-mohammad-al-saeed-has-been-executed-islamist-armed-group-al-nusra|tytuł=Syrian TV presenter Mohammad al Saeed has been executed by Islamist armed group Al-Nusra, says rights groupn|data=2012-08-03|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2012-10-01}}</ref>.
 
3 października 2012 na głównym placu w centrum miasta [[Aleppo]] -– Sadala al-Dżabiriego, doszło do czterech eksplozji samochodów-pułapek, a piąta nastąpiła kilkaset metrów dalej, w pobliżu bramy do starego miasta. W zamachach bombowych zginęło 40 osób, a 90 zostało rannych. W następstwie wybuchu zniszczona została część fasady hotelowej. Zwaliły się również dwie kondygnacje kawiarni. Po tym wydarzeniu mieście zamknięto wszystkie budynki rządowe<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/gid,14977006,kat,127354,title,Seria-eksplozji-w-Aleppo,galeria.html|tytuł=Seria eksplozji w Aleppo|data=2012-10-03|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2012-10-05}}</ref>. Do przeprowadzenia zamachu przyznała się [[Siły opozycji (Syria)|Rada Rewolucyjna Aleppo]] działająca niezależnie od Wolnej Armii Syrii i Front Obrony Ludności Lewantu. Strona rządowa dodała, iż udaremniła kolejne zamachy, zabijając dwóch terrorystów mających na sobie pasy z ładunkami wybuchowymi<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.guardian.co.uk/world/2012/oct/03/syria-suicide-bombs-34-aleppo?newsfeed=true|tytuł=Syria 'suicide bombers' kill 34 and injure 120 in Aleppo|data=2012-10-03|opublikowany=Guardian|język=en|data dostępu=2012-10-05}}</ref>.
 
8 października 2012 w siedzibie wywiadu wojsk lotniczych na przedmieściu Damaszku doszło do podwójnego zamachu samobójczego do którego przyznał się Front Obrony Ludności Lewantu. W zamachach terrorystycznych w którym wykorzystano pojazdy wyładowane ładunkami wybuchowymi zginęło kilkadziesiąt osób. W raporcie dżihadystów był to atak na "cytadelę tyranii" jak nazwano siedzibę wywiadu wojsk lotniczych, w której od początku wojny domowej przetrzymywano i torturowano opozycjonistów<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,title,Syria-dziesiatki-zabitych-w-zamachu-w-Damaszku,wid,14993007,wiadomosc.html|tytuł=Syria: dziesiątki zabitych w zamachu w Damaszku|data=2012-10-09|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2012-10-09}}</ref>.
Linia 48:
5 listopada 2012 w wiosce Az-Zijara w muhafazie Hama ekstremista z Frontu Obrony Ludności Lewantu przeprowadził w pobliżu punktu wojskowego zamach samobójczy za pomocą samochodu-pułapki w którym śmierć poniosło 50 żołnierzy regularnej armii i bojowników prorządowych<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,title,Syria-co-najmniej-50-zolnierzy-zginelo-w-zamachu-w-Hamie,wid,15064702,wiadomosc.html|tytuł=Syria: co najmniej 50 żołnierzy zginęło w zamachu w Hamie|data=2012-11-05|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2012-11-06}}</ref>.
 
14 islamistycznych grup z Frontem Obrony na czele odrzuciło 18 listopada 2012 wejście w skład szerokiej [[Syryjska Koalicja Narodowa na rzecz Opozycji i Sił Rewolucyjnych|Syryjskiej Koalicji Narodowej na rzecz Opozycji i Sił Rewolucyjnych]]. Islamiści opowiedzieli się za utworzeniem państwa islamskiego i domagali się wprowadzenie [[koran]]u jako konstytucji<ref>{{cytuj stronę|url=https://www.youtube.com/watch?v=UK1MFU112aA|tytuł=Aleppo Rebels Denounce Syrian Opposition National Coalition & Declar Islamic State |data=2012-11-18|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2012-11-19}}</ref>.
 
Pod koniec grudnia 2012 kiedy w Aleppo rozpoczęły się walki o lotniska i bazy wojsk syryjskich, ekstremiści ogłosili "strefę zakazu lotów", gdyż byli zdolni do strącania maszyn wykorzystywanych do nalotów przez reżim<ref>{{cytuj stronę|url=http://blogs.aljazeera.com/topic/syria/syrian-rebel-fighters-declare-no-fly-zone-aleppo|tytuł=Syrian rebel fighters declare 'No Fly Zone' in Aleppo|data=2012-12-22|opublikowany=Al Dżazira|data dostępu=2012-12-25}}</ref>. 7 stycznia 2013 członkowie ugrupowania dokonali egzekucji trzech żołnierzy porwanych dwa dni wcześniej w Dajr az-Zaur<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.facebook.com/syriaohr/posts/124075367759489|tytuł=The jihadist al-Nusra front executed 3 regular soldiers detained earlier in 5/1/2012.|data=2013-01-07|opublikowany=SOHR|data dostępu=2013-01-08}}</ref>.
Linia 57:
Brytyjski fotoreporter Jeroen Oerlemans, który przez tydzień był przetrzymywany przez rebeliantów, twierdził, że wśród opozycjonistów było dużo ochotników z regionów takich jak Pakistan, Bangladesz i Czeczenia. Dodał, ze żaden z przetrzymujących go bojowników nie było Syryjczykiem, a połowa z nich znała angielski. W związku z tym nasunęła się teza, iż po ewentualnym obaleniu rządów al-Asada, fundamentaliści będą dążyć do zaprowadzenia prawa [[szariat]]u, bądź wybuchnie kolejna wojna domowa, która zakończy się przejęciem władzy przez radykałów islamskich, tak jak [[Powstanie Tuaregów w Mali (2012)|miało to miejsce]] w czerwcu 2012 w samozwańczym afrykańskim [[Azawad]]zie<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,title,Brytyjscy-dzihadysci-walcza-przeciwko-wojskom-Baszara-al-Asada,wid,14803210,wiadomosc.html|tytuł=Brytyjscy dżihadyści walczą przeciwko wojskom Baszara al-Asada|data=2012-07-30|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2012-07-30}}</ref>.
 
Wobec biernej postawy Zachodu co do kwestii dozbrajania rebeliantów i ustanowienia strefy zakazu lotów, rebelianci zagrozili wejściem w sojusz z Frontem Obrony Ludności Lewantu. W sierpniu 2012 roku Front Obrony Ludności Lewantu ogłosił, iż działa w Damaszku i jego okolicach wraz z Batalionem Al-Sahaba wchodzącym w skład [[Wolna Armia Syrii|Wolnej Armii Syrii]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,page,3,title,Al-Kaida-w-Syrii-niebezpieczny-sojusz-z-islamskimi-ekstremistami,wid,14847344,wiadomosc.html|tytuł=Al-Kaida w Syrii -– niebezpieczny sojusz z islamskimi ekstremistami|data=2012-08-16|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2012-08-16}}</ref>.
 
Francuski chirurg Jacques Beres, współzałożyciel organizacji [[Lekarze bez Granic]], które powrócił 7 września 2012 ze szpitala w Aleppo, kontrolowanego przez rebeliantów w którym pracował przez dwa tygodnie powiedział, że połowa bojowników którym udzielał pomocy stanowili cudzoziemcy. Lekarz twierdził, że opatrywał po 40 rannych dziennie i powiedział, że dżihadyści nie walczyli dla samego upadku reżimu, ale dla przejęcia władzy i ustanowieniem państwa islamskiego, z [[szariat]]em, mającym stać się częścią światowego emiratu<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,title,Francuski-lekarz-dzihadysci-w-szeregach-rebeliantow,wid,14910495,wiadomosc.html|tytuł=Ofensywa rządowa w rejonie Damaszku -– wiele ofiar|data=2012-09-08|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2012-09-10}}</ref>.
 
Stany Zjednoczone nałożyły 11 grudnia 2012 na dwóch liderów ugrupowania Majsara Alego Musy Abd Allaha al-Dżuburiego i Anasa Hasana Chataba sankcje finansowe. Wpisanie ich na czarna listę oznaczało zamrożenie ich aktywów oraz zakazano amerykańskim obywatelom robienia z nimi interesów<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,title,USA-sankcje-wobec-szefow-ugrupowania-dzihadystycznego-w-Syrii,wid,15170830,wiadomosc.html|tytuł=USA: sankcje wobec szefów ugrupowania dżihadystycznego w Syrii|data=2012-12-11|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2012-12-11}}</ref>.
 
== Wojna z Państwem Islamskim i z syryjskim rządem ==
10 kwietnia 2013 głównodowodzący Frontu Abu Muhammad al-Dżaulani, przyrzekł lojalność [[Ajman az-Zawahiri|Ajmanowi az-Zawahiriemu]], liderowi Al-Ka’idy. Al-Dżaulani przyznał się do przeprowadzenia wielu zamachów na reżim Asada. Dzień wcześniej bojownicy Frontu oficjalnie ogłosili, iż są odgałęzieniem Islamskiego Państwa w Iraku, czyli tamtejszej filii Al-Ka’idy<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,title,Syria-Front-al-Nusra-przyrzeka-wiernosc-glownemu-szefowi-Al-Kaidy,wid,15483106,wiadomosc.html|tytuł=Syria: Front al-Nusra przyrzeka wierność głównemu szefowi Al-Kaidy|data=2013-04-10|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2013-04-12}}</ref>. Ponadto al-Dżaulani i lider Islamskiego Państwa w Iraku Abu Bakr al-Baghdadi ogłosili fuzję ugrupowań, ogłaszając powstanie Islamskiego Państwa w Iraku i Lewancie. Jednak w liście otwartym z 9 czerwca 2013 lider Al-Ka’idy Ajman az-Zawahiri nazwał tą decyzję błędem i ją anulował<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.aljazeera.com/news/middleeast/2013/06/2013699425657882.html|tytuł=Qaeda chief annuls Syrian-Iraqi jihad merger|data=2013-06-10|opublikowany=Al Dżazira|język=pl|data dostępu=2013-07-12}}</ref>. Al-Baghdadi nie podporządkował się pod decyzję az-Zawahiriego i 15 czerwca 2013 ogłosił, iż oba podmioty będą działać jako jedna organizacja pod nazwą [[Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie]] (ISIS)<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.aljazeera.com/news/middleeast/2013/06/2013615172217827810.html|tytuł=Iraqi al-Qaeda chief rejects Zawahiri orders |data=2013-06-15|opublikowany=Al Dżazira|język=pl|data dostępu=2013-08-06}}</ref>. Niemniej Dżabhat al-Nusra, nie działał pod sztandarem ISIS, jednak początkowo współpracował z irackimi dżihadystami. Jednak spory między ekstremistami doprowadziły w styczniu 2014 do wybuchu [[Syryjska kampania przeciwko Państwu Islamskiemu |zbrojnej konfrontacji]] między ugrupowaniami.
 
W styczniu 2014 Dżabhat an-Nusra zostało wyparte przez ISIS m. in. z głównego bastionu jakim byłbyła Ar-Rakka, [[Bitwa o Ar-Rakkę|zajętegozajęta]] po bitwie z siłami rzadowymirządowymi w marcu 2013. W lutym i marcu 2014 Dżabhat an-Nusra i Front Islamski przeprowadziły drugą ofensywę wymierzoną w ISIS, w efekcie której dżihadysci zostali zmuszeni do ucieczki zze swoich pozycji w muhafazie Dajr az-Zaur. Jednak zmiana sytuacji nastąpiła po bitwie o Markadę w dniach 21-29 marca 2014, kiedy to ISIS pokonało ekstremistów z Dżabhat an-Nusra i zaczęło ich powoli wypierać z muhafazy<ref>{{Cytuj stronę | url =http://www.yourmiddleeast.com/news/syrian-army-retakes-key-post-in-regime-bastion-latakia_22609| tytuł=Syrian army retakes key post in regime bastion Latakia| język = en|data=2014-03-31|opublikowany=yourmiddleeast.com|data dostępu=2014-04-19}}</ref>. Po porażce ISIS w bitwie o przejście graniczne Abu Kamal z 11 kwietnia 2014, ISIS przegrupowało się i podjęło szeroko [[Ofensywa Państwa Islamskiego w Syrii|zakrojoną ofensywę]], która doprowadziła do klęski Dżabhat an-Nusra w muhafazie Dajr az-Zaur<ref>{{Cytuj stronę | url =http://syriahr.com/en/index.php?option=com_news&nid=2022&Itemid=2&task=displaynews#.U1KcEKKmWhG| tytuł=ISIS kills 35 fighters from Jabhat Al-Nusra and Islamic battalions| język = en|data=2014-03-29|opublikowany=SOHR|data dostępu=2014-04-19}}</ref>.
 
Mimo porażki zana wschodzie Syrii w walce z [[Państwo Islamskie|Państwem Islamskim]] (IS), ugrupowanie Dżabhat an-Nusra w 2014 stało się głównym ugrupowaniem, z syryjskiej opozycji zbrojnej, pomijając Państwo Islamskie, które brało udział w kampaniach wojennych wymorzonych w siły rządowe. Ekstremiści walczyli w [[Bitwa o Aleppo (2012-2014)|Aleppo]], pod [[Bitwa pod Damaszkiem (2012-2014)|Damaszkiem]], [[Oblężenie Hims|bronili Hims]], brali udział w [[Bitwa pod Chan Szajchun (2014)|walkach pod Chan Szajchun]], brali udział w [[Kampania w Górach Kalamun|kampanii w Górach Kalamun]], [[Bitwa pod Kasabem|szturmowali]] bastion syryjskich wojsk w muhafazie Latakia, czy aktywnie [[Front południowy podczas wojny domowej w Syrii|walczyli na froncie południowym]]. W walkach przeciwko Syryjskim Siłom Zbrojnym i Państwu Islamskiemu współpracowali z [[Front Islamski|Frontem Islamskim]] i [[Armia Mudżahedinów|Armią Mudżahedinów]], w ramach luźnego sojuszu pod nazwą [[Ahl Asz-Szam]].
 
{{Przypisy|2}}
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Dżabhat_an-Nusra”