|
|Imię i nazwisko = Joseph Blackburne
|Grafika = Blackburne.jpg
|Podpis =
|Państwo = {{Państwo|ENG}}
|Data urodzenia = 10 grudnia 1841
|Miejsce urodzenia = [[Manchester]]
|Data śmierci = 1 września 1924
|Miejsce śmierci = [[Londyn]]
|Tytuł szachowy =
|Ranking =
|Miejsce na liście =
|FIDE Top 100 =
|commons = Category:Joseph Henry Blackburne
|zobacz =
}}
'''Joseph Henry Blackburne''' (ur. 10 grudnia 1841 w [[Manchester]]ze, zm. 1 września 1924 w [[Londyn]]ie) – najwybitniejszy [[Anglia|angielski]] [[szachy|szachista]] II połowy [[XIX wiek|XIX]] wieku.
== Biografia ==
Szachy poznał w wieku osiemnastu lat, zainspirowany sławą [[Paul Morphy|Paula Morphy'egoMorphy’ego]], który właśnie święcił swoje wielkie tryumfy w Europie. Blackburne czynił zadziwiająco szybkie postępy w nauce szachów, pobierając nauki od [[Bernhard Horwitz|Bernharda Horwitza]] w klubie szachowym w Manchesterze, dość szybko stając się czołowym graczem tego klubu. Pod koniec lat sześćdziesiątych, po wygraniu mistrzostw [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] w [[1869]] r. był już uważany za najsilniejszego angielskiego szachistę.
Przez następne 20 lat Blackburne objechał świat, uczestnicząc zarówno w turniejach i meczach z udziałem szachowej elity, jak i grając tysiące partii pokazowych, w [[symultana]]ch i "„[[gra na ślepo|na ślepo]]"”. Zwyciężył lub podzielił pierwsze miejsce w następujących prestiżowych turniejach: w [[Wiedeń|Wiedniu]] w [[1873]] r. (wspólnie z [[Wilhelm Steinitz|Wilhelmem Steinitzem]], któremu uległ w dogrywce), w Londynie w [[1876]] r., w [[Wiesbaden]] w [[1880]] r., w [[Berlin]]ie w [[1881]] r. (aż o trzy punkty przed [[Johannes Zukertort|Johannesem Zukertortem]]) i w Londynie w [[1893]] r.
Bilans bezpośrednich meczów Blackburne'aBlackburne’a z najsilniejszymi szachistami świata nie był dla niego korzystny. Dwukrotnie przegrał z Wilhelmem Steinitzem w [[1862]] r. (+1, -7, =2) i w [[1876]] r. (+0 -7 =0). Równie łatwo dał się pokonać [[Emanuel Lasker|Emanuelowi Laskerowi]] w [[1892]] r. (+0 -6 =4). Konfrontacje z Zukertortem i [[Isidor Gunsberg|Isidorem Gunsbergiem]] były bardziej wyrównane. Z Zukertortem przegrał pierwszy mecz w [[1881]] r. (+2 -7 =5), lecz w [[1887]] wziął rewanż (+5 -1 =7). Z Gunsbergiem pierwszy mecz w 1881 roku wygrał (+7 -4 =3), po czym w 1887 roku doznał goryczy porażki (+2 -5 =6).
Głównym źródłem utrzymania Blackburne'aBlackburne’a były pokazy gry jednoczesnej i gry "na„na ślepo"ślepo”. Partie odbywały się o określone z góry stawki, przy czym stawka w partii na ślepo była podwojona. W latach dziewięćdziesiątych Blackburne rozgrywał ok. dwóch tysięcy partii rocznie, jeżdżąc po całym świecie. Odwiedził nawet [[Australia|Australię]] i [[Nowa Zelandia|Nową Zelandię]]. Szacuje się, że w całej karierze rozegrał rekordową liczbę ponad stu tysięcy partii. W ciągu 53 lat brał udział w 53 międzynarodowych turniejach. W lekkich partiach często grał czarnymi swój słynny ''gambit za szylinga'': [[szachowa notacja algebraiczna|1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.Gc4 Sd4!?]]) – ryzykowny wariant, nieskuteczny przeciwko dobrym graczom, lecz zabójczy dla amatorów. Także i w partiach z dobrymi szachistami reprezentował romantyczny, agresywny i pełen polotu styl gry, oparty głównie na biegłości taktycznej, chociaż był również znany z dobrej techniki rozgrywania [[gra końcowa|końcówek]].
W [[1899]] r. wydał zbiór swoich partii, uzupełniony o dwadzieścia [[Kompozycja szachowa|problemów szachowych]] własnego autorstwa i krótką biografię, pod tytułem ''Mr Blackburne'sBlackburne’s Games at Chess'' (''Partie szachowe pana Blackburne'aBlackburne’a''). Do późnych lat pozostawał bardzo silnym szachistą. W [[1914]] r., w wieku 72 lat brał udział w słynnym turnieju [[arcymistrz]]owskim w [[Petersburg]]u. Odebrał wówczas nagrodę za najpiękniejszą partię turnieju, za wygraną z [[Aron Nimzowitsch|Aronem Nimzowitschem]]. Był to jego ostatni występ na arenie międzynarodowej. Do końca życia zajmował się szachami, redagując kolumnę szachową w gazecie ''The Field''.
Według retrospektywnego systemu [[Chessmetrics]], najwyżej sklasyfikowany był we wrześniu 1873 r., zajmował wówczas 2. miejsce (za [[Wilhelm Steinitz|Wilhelmem Steinitzem]]) na świecie<ref>[http://chessmetrics.com/cm/CM2/PlayerProfile.asp?Params=199510SSSSS3S012785000000111000000000002810100 Chessmetrics Player Profile: Joseph Blackburne].</ref>.
{{przypisy}}
== Bibliografia ==
* [[Władysław Litmanowicz|W.Litmanowicz]], [[Jerzy Giżycki (krytyk filmowy)|J. Giżycki]], "''[[Szachy od A do Z]]"'', tom I, Warszawa 1986, strs. 88-8988–89
== Linki zewnętrzne ==
| 