Ulica Piotrkowska w Łodzi: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawienie za ZB; niestety, ale nie jest najdłuższą ulicą, o czym pisze sam UML |
m remont ≠ rewitalizacja |
||
Linia 49:
'''Ulica Piotrkowska''' – reprezentacyjna ulica [[Łódź|Łodzi]], jedna z najdłuższych ulic handlowych w Europie<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.turystyczna.lodz.pl/page/70,ulica-piotrkowska.html | tytuł = Ulica Piotrkowska | praca = Urząd Miasta Łodzi | opublikowany = turystyczna.lodz.pl | data dostępu = 2016-06-21}}</ref> licząca ok. 4,2 km, biegnąca [[południk]]owo w linii prostej, pomiędzy [[plac Wolności w Łodzi|pl. Wolności]] a [[plac Niepodległości w Łodzi|pl. Niepodległości]].
Ulica ta stanowiła od samego początku oś centralną, wokół której rozbudowywało się miasto, a jej rozwój spontanicznie nadał obecny kształt jego centrum. Początkowo ulica stanowiła głównie [[Droga (transport)|trakt]] komunikacyjny, jednak z czasem zamieniła się w „wizytówkę miasta”, centrum rozrywki i handlu, gdzie koncentrowało się całe życie rozrastającej się aglomeracji przemysłowej. Ulica podupadła znacznie po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]]. Po 1990 roku została poddana
== Historia ==
Linia 80:
W 2015 ulica Piotrkowska została uznana [[pomnik historii|pomnikiem historii]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://lodz.wyborcza.pl/lodz/1,35153,17423293,Prezydent_Komorowski____Lodzkie_zabytki_pomnikami.html | tytuł = Prezydent Komorowski: Łódzkie zabytki pomnikami historii | autor = Aleksandra Hac | opublikowany = lodz.gazeta.pl | data = 2015-02-17 | data dostępu = 2015-02-17}}</ref>.
==
Przed 1990 ul. Piotrkowska, mimo że stanowiła najważniejszą ulicę w mieście, nie wyróżniała się szczególnie swoim wystrojem od innych ulic. Plany zamienienia jej w deptak po II wojnie światowej, zakończyły się tylko przeniesieniem tramwajów na równoległą Promenadę (obecnie [[Aleja Tadeusza Kościuszki w Łodzi|al. Kościuszki]]).
Linia 87:
W latach 1945–1990 ulica ulegała postępującej degradacji. Do połowy lat 70. XX w. stare, [[eklektyzm (architektura)|eklektyczne]] kamienice nie były uważane przez ówczesną władzę za zabytki. Kilkanaście z nich zostało wyburzonych, pod budowę biurowców i domów handlowych budowanych zwykle w [[styl międzynarodowy|stylu międzynarodowym]]. Jeszcze w latach 80. odpadające, grożące przechodniom elementy zdobnicze elewacji niszczejących kamienic były często po prostu skuwane ze ścian, choć zaczęto już wówczas renowację kilku wybranych obiektów.
Charakter ulicy zmienił się dopiero po 1990, kiedy to, z inicjatywy architekta [[Marek Janiak|Marka Janiaka]], członka grupy artystycznej [[Łódź Kaliska (grupa)|Łódź Kaliska]], powstała [[Fundacja Ulicy Piotrkowskiej]], która za cel obrała sobie
Kolejne części ulicy w kierunku północnym, aż do Placu Wolności były
Jeszcze przed oddaniem ostatniego odcinka przeznaczonego na deptak, kostka na pierwszym odcinku uległa daleko idącemu zniszczeniu. Od 1995 była ona stopniowo wymieniana na bardziej szarą i solidniejszą kostkę, w którą przy okazji wbudowano [[Pomnik Łodzian Przełomu Tysiącleci]].
Wraz ze zmianą wystroju ulicy,
==
[[Plik:ŁódźPiotrkowska.jpg|thumb|Ulica Piotrkowska po remoncie]]
W 2012 roku postanowiono ponownie wyremontować ulicę Piotrkowską na odcinku od Placu Wolności do skrzyżowania z alejami: Piłsudskiego oraz Mickiewicza, gdyż kostka betonowa była w coraz gorszym stanie. Remont został podzielony na etapy, celem było ujednolicenie nawierzchni na całym odcinku – kostkę betonową zamieniono na płyty granitowe, wymieniono latarnie, a także zwężono jezdnię. Największą zmianą są jednak meble miejskie – pojawiły się ławki, stojaki i kosze, wszystkie koloru antracytowego. Remont zakończono w lipcu 2014 r.
|