Historia Kolumbii Brytyjskiej: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
m →Okres eksploracji: lit. |
||
Linia 13:
Niewielka grupa kolonistów eksplorujących te rejony zajmowała się handlem. Kupowali oni od Indian skóry, głównie morskich wydr i sprzedawali je w [[Chińska Republika Ludowa|Chinach]], gdzie cieszyły się wielkim powodzeniem. W ten sposób Kolumbia Brytyjska rozpoczęła swoje otwarcie na wschodnią Azję. Jednocześnie od wschodu agenci i podróżnicy [[Kompania Północno-Zachodnia|Kompanii Północno-Zachodniej]] oraz [[Kompania Zatoki Hudsona|Kompanii Zatoki Hudsona]] zaczęli przekraczać barierę [[Góry Skaliste|Gór Skalistych]] i zakładać kolonie handlowe na terenie Brytyjskiej Kolumbii.
W [[1793]] r. [[Alexander Mackenzie (podróżnik)|Alexander Mackenzie]], podróżnik związany z Kompanią Północno-Zachodnią, jako pierwszy biały człowiek przekroczył Góry Skaliste od wschodu i dotarł nad wybrzeże Pacyfiku. Przepłynął w dół [[Rzeka Frasera|Rzeką Frasera]] do jej ujścia, a następnie wzdłuż brzegu Pacyfiku aż do [[Kanał Deana|Kanału Deana]], gdzie na jednym z głazów zaznaczył
Na początku [[XIX wiek|XIX]] w. rozpoczął się okres rywalizacji obu wielkich kompanii handlowych na terytorium Kolumbii Brytyjskiej. Kompania Zatoki Hudsona założyła Fort St. James i zaczęła używać szlaku wzdłuż rzeki [[Kolumbia (rzeka)|Kolumbia]] do transportu towarów zakupionych lub zdobytych za górami. Kompania Północno-Zachodnia, poszukując alternatywnej drogi przez góry, wysyła na Zachód [[Simon Fraser|Simona Frasera]], który wytyczył szlak brzegiem [[Rzeka Frasera|Rzeki Frasera]]. Rywalizacja zakończyła się połączeniem obu kompanii w [[1821]]. W [[1825]] r. Kompania przeniosła swoją kolumbijską siedzibę z Fortu St. James do Fortu Vancouver u ujścia rzeki Kolumbia.
| |||