Wersja z 16:39, 18 kwi 2016 edytuj PG (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 159 897 edycji drobne redakcyjne ← poprzednia edycja		Wersja z 17:24, 18 lip 2016 edytuj anuluj edycję Sławek Borewicz (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 93 658 edycji poprawa przek., brak źródeł ⇒ brak przypisów; artykuł jest częściowo uźródłowiony następna edycja →
Linia 1: [[Plik:Casemate USS North Dakota LOC 09527u.jpg\|thumb\|Kazamata z działem 127 mm na pancerniku {{USS\|North Dakota\|BB-29\|6}}]] {{Dopracować\|~~źródła~~więcej przypisów=2011-04}} '''Kazamata''' – zamknięte opancerzone pomieszczenie na dawnych [[okręt]]ach wojennych, w którym znajdowało się [[działo]] wraz z obsługą. Kazamaty pojawiły się wkrótce po wprowadzeniu pancerza do konstrukcji okrętów, w [[lata 60. XIX wieku\|latach 60. XIX wieku]] i umieszczone były na [[burta]]ch lub w nadbudówkach okrętu{{r\|ETW}}. Działa umieszczone w kazamatach miały zwykle niewielki kąt ostrzału w płaszczyźnie poziomej (do kilkudziesięciu stopni) oraz jeszcze mniejszy kąt ostrzału w płaszczyźnie pionowej. Mogły więc one prowadzić ogień tylko w jednym sektorze, w kierunku celów znajdujących się po stronie burty, czasem także w kierunku [[~~dziób~~Dziób ~~(statek~~jednostki ~~wodny)~~pływającej\|dziobu]] albo [[Rufa\|rufy]], zależnie od rozmieszczenia kazamat. W konstrukcji okrętów po [[I wojna światowa\|I wojnie światowej]] kazamaty zostały ostatecznie wyparte przez [[wieża artyleryjska\|wieże artyleryjskie]], zapewniające duży kąt ostrzału w poziomie.

Kazamata (okrętownictwo): Różnice pomiędzy wersjami